پرش به محتوا

گروه قومی-مذهبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گروهی از دختران ایزدیان

گروه قومی‌مذهبی (انگلیسی: Ethnoreligious group) (یا گروه قومی-مذهبی) یک گروه بندی از مردمی هستند که به خاطر ریشه مشترک قومیت و دین، با هم متحد شده‌اند.[۱]

علاوه بر این، اصطلاح گروه قومی-مذهبی، به همراه گرو ه‌های قومی-منطقه ای و قومی-زبانی، زیر مجموعه ای از قومیت است و همچون مدرکی بر اعتقاد در فرهنگ و نیاکان مشترک، استفاده می‌شود.[۲]

با مضمونی جزئی تر، آنها به گروه‌هایی که از لحاظ تاریخی در سنت‌های قومی و مذهبی باهم مرتبط هستند گفته می‌شوند.[۳]

ویژگی‌ها

[ویرایش]

عناصری که به عنوان ویژگی‌های گروه قومی‌مذهبی تعریف می‌شوند، «شخصیت اجتماعی، تجربه تاریخی و اعتقادات الهی» هستند.[۴]

پیدایش یک جامعهٔ بسته، با برگزیدن شیوهٔ درون‌همسری مطلق صورت می‌گیرد، که به‌طور خاص در ارتباط با جامعه است. این چیزی است که یک جامعهٔ قومی-مذهبی را از جوامع دیگر متمایز می‌کند، یا به عبارت دیگر، جامعه را از هر گروه دیگری جدا می‌کند.[۵]

تعریف یک گروه قومی‌مذهبی

[ویرایش]

به‌طور کلی، جوامع قومی-مذهبی هویت قومی خود را با وابستگی مذهبی یا ترکیبی از وابستگی مذهبی و عوامل دیگر، مانند زبان، خاستگاه سرزمینی و غیره، تعریف می‌کنند. گاهی، جوامع قومی-مذهبی را می‌توان به عنوان گروه‌های قومی با پیوندهای نزدیک با مذهبی تعریف کرد که می‌تواند توسط سایر قومیت‌ها، مانند کاتولیک‌های ایرلندی و لوتری‌های سوئدی، انجام شود.[۶][۷]

هویت برخی از گروه‌های قومی-مذهبی با تجربه زندگی در یک جامعه بزرگتر به عنوان یک اقلیت متمایز تقویت می‌شود. گروه‌های قومی-مذهبی را می‌توان به ملی‌گرایی قومی مرتبط کرد اگر گروه قومی-مذهبی دارای پایگاه تاریخی در یک منطقه خاص باشد.[۸] در بسیاری از گروه‌های قومی-مذهبی، بر ازدواج درون مذهبی و همزمان منع ازدواج‌ها یا روابط بین ادیان، به عنوان وسیله‌ای برای حفظ ثبات و طول عمر تاریخی جامعه و فرهنگ، تأکید می‌شود.

یهودیان

[ویرایش]

قبل از اسارت بابلی در اواخر قرن هفتم قبل از میلاد و اوایل قرن ششم قبل از میلاد، بنی‌اسرائیل قبلاً به عنوان یک گروه قومی مذهبی ظاهر شده بود، احتمالاً قبل از زمان هوشع در قرن هشتم قبل از میلاد.[۹] ویژگی قومی-مذهبی قوم یهود در دوران باستان توسط محققانی مانند سالو دبلیو. بارون، که از «وحدت قومی-مذهبی قوم [بنی‌اسرائیل]» سخن گفته است، شرح داده شده است.[۱۰] این موضوع در سال ۲۰۰۱ توسط شای جی دی کوهن، هنگام توصیف هویت یهودی در اواخر دوره معبد دوم، شرح داده شد.[۱۱][۱۲]

از قرن نوزدهم، یهودیت اصلاح‌گرا در مسائل الهیات و عمل با یهودیت ارتدکس متفاوت است. با این حال، در اواخر قرن بیستم و ورود به قرن بیست و یکم، جنبش اصلاحات دوباره به سمت سنت‌ها و اعمال خاصی که قبلاً کنار گذاشته بود، گرایش پیدا کرد (برای مثال، پوشیدن تالیت و/یا کیپا؛ استفاده از زبان عبری در مراسم مذهبی).[۱۳]

در ایالات متحده، افزایش نرخ ازدواج‌های مختلط منجر به تلاش‌هایی برای تسهیل تغییر مذهب همسر شده است، اگرچه تغییر مذهب برای تسهیل ازدواج به شدت توسط قانون سنتی یهود منع شده است.[۱۴] اگر یک زن غیر یهودی که با یک مرد یهودی ازدواج می‌کند، تغییر دین ندهد، اگرچه تفاسیر سنتی از قانون یهود فقط نسب از طریق مادر را به رسمیت می‌شناسد، یهودیت اصلاح‌گرا فرزندی که از این ازدواج متولد می‌شود، بر اساس نسب پدری، یهودی محسوب می‌شود، اگر آن کودک «از طریق اقدامات عمومی و رسمی مناسب و به موقع شناسایی با ایمان و مردم یهود» خود را یهودی معرفی کرده باشد.[۱۵] در عمل، اکثر یهودیان اصلاح‌طلب، نسب پدری را به عنوان وسیله‌ای معتبر برای شناسایی یهودی تأیید می‌کنند، به ویژه اگر فرد «در خانواده یهودی بزرگ شده باشد».[۱۶][۱۷]

هویت ملی اسرائیل در نتیجه صهیونیسم با هویت یهودی مرتبط است.[۱۸] در اسرائیل، دادگاه‌های مذهبی یهودی بر امور مربوط به احوال شخصیه اختیار دارند، که منجر به اصطکاک با یهودیان سکولار شده است که گاهی برای ازدواج یا طلاق باید کشور را ترک کنند، به ویژه در رابطه با وضعیت ارثی مامزر، ازدواج مردان از نسل کاهنان، افرادی که توسط خاخام‌ها به عنوان یهودی شناخته نمی‌شوند، و در موارد آگوناه. خاخام‌های اسرائیلی فقط برخی از خاخام‌های ارتدکس مورد تأیید را به عنوان خاخام‌های مشروع به رسمیت می‌شناسند، که منجر به اصطکاک با یهودیان دیاسپورا شده است که قرن‌ها هرگز از اقتدار فراگیر برخوردار نبوده‌اند.

مثال‌ها

[ویرایش]

مفاهیم ادغام قومی-مذهبی و مذهب قومی توسط منابع معتبر در مورد گروه‌های زیر به کار رفته است:

همجوشی قومی-مذهبی مذهب قومی

پانویس

[ویرایش]
  1. Raymond Taras; Rajat Ganguly (7 August 2015). Understanding Ethnic Conflict. Taylor & Francis. pp. 31–. ISBN 978-1-317-34282-3.
  2. Müller, Marion; Zifonun, Darius (2010-08-05). Ethnowissen: Soziologische Beiträge zu ethnischer Differenzierung und Migration (به آلمانی). Springer-Verlag. pp. 102–103. ISBN 978-3-531-92449-6.
  3. Valerio-Jimenez, Omar; Vaquera-Vasquez, Santiago (2017-06-30). Latina/o Midwest Reader (به انگلیسی). University of Illinois Press. p. 319. ISBN 978-0-252-09980-9.
  4. Greer, Joanne Marie; Moberg, David O.; Lynn, Monty L. (1 April 2001). Research in the Social Scientific Study of Religion (به انگلیسی). BRILL. p. 45. ISBN 978-1-55938-893-1. Historically, each ethnoreligious group had its own social character, historical experience and theological beliefs. (Robert P. Swierenga 1990, p. 149)
  5. Asatrian, Garnik S.; Arakelova, Victoria (3 September 2014). The Religion of the Peacock Angel: The Yezidis and Their Spirit World (به انگلیسی). Routledge. ISBN 978-1-317-54428-9.
  6. یانگ و ایبا، صفحه ۳۶۹: «اندرو گریلی (۱۹۷۱) سه نوع رابطه را در ایالات متحده شناسایی کرد: برخی از افراد مذهبی که هویت قومی ندارند؛ برخی از افرادی که هویت قومی دارند اما مذهبی نیستند؛ و مواردی که در آنها دین و قومیت در هم تنیده شده‌اند.» فیلیپ هاموند و کی وارنر (۱۹۹۳)، به پیروی از هارولد جی. آبرامسون (۱۹۷۳)، «روابط در هم تنیده» را در یک گونه‌شناسی بیشتر توضیح دادند. اول «ادغام قومی» است، که در آن دین پایه و اساس قومیت است، یا قومیت برابر با دین است، مانند مورد آمیش‌ها و یهودیان. الگوی دوم «دین قومی» است، که در آن دین یکی از چندین پایه قومیت است. ارتدکس‌های یونانی یا روسی و اصلاح‌طلبان هلندی نمونه‌هایی از این نوع هستند. در این الگو، می‌توان هویت قومی را بدون ادعای هویت مذهبی ادعا کرد، اما عکس آن نادر است. شکل سوم، «قومیت مذهبی»، جایی رخ می‌دهد که یک گروه قومی به یک سنت مذهبی مرتبط است که توسط سایر گروه‌های قومی به اشتراک گذاشته شده است. ایرلندی‌ها، ایتالیایی‌ها، و کاتولیک‌های لهستانی از جمله این موارد هستند. در این الگو، می‌توان هویت مذهبی را بدون ادعای هویت قومی ادعا کرد. هاموند و وارنر همچنین معتقدند که رابطه دین و قومیت در «ادغام قومی» قوی‌ترین و در «قومیت مذهبی» کمترین قدرت را دارد. اخیراً، برخی از محققان استدلال کرده‌اند که حتی دین و فرهنگ (قومیت) یهودیان را می‌توان از یکدیگر متمایز کرد و از هم جدا هستند (چرویاکف، گیتلمن و شاپیرو ۱۹۹۷؛ گانس ۱۹۹۴)."
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ هاموند و وارنر، صفحه ۵۹: «۱. دین پایه اصلی قومیت است، نمونه‌هایی از آن شامل آمیش‌ها، هوتریت‌ها، یهودیان و مورمون‌ها می‌شود. قومیت در این الگو، به اصطلاح، برابر با دین است و اگر هویت مذهبی انکار شود، هویت قومی نیز انکار می‌شود. [پانویس: در واقعیت، البته، استثنائاتی می‌تواند وجود داشته باشد، مانند برچسب‌های «جک مورمون»، «آمیش ممنوعه» یا «فرهنگ» پیشنهاد دهید.] بیایید این الگو را "ادغام قومی" بنامیم.
    2. دین ممکن است یکی از چندین پایه قومیت باشد، بقیه معمولاً زبان و منشأ سرزمینی هستند؛ نمونه‌های آن ارتدکس یونانی یا روسی و اصلاح‌طلب هلندی هستند. قومیت در این الگو فراتر از دین است به این معنا که می‌توان هویت قومی را بدون ادعای هویت مذهبی ادعا کرد، اما عکس آن نادر است. بیایید این الگو را "دین قومی" بنامیم.
    3. یک گروه قومی ممکن است با یک سنت مذهبی مرتبط باشد، اما سایر گروه‌های قومی نیز با آن مرتبط خواهند بود. نمونه‌هایی از آن شامل کاتولیک‌های ایرلندی، ایتالیایی و لهستانی؛ لوتری‌های دانمارکی، نروژی و سوئدی است. دین در این الگو فراتر از قومیت است و الگوی قبلی را معکوس می‌کند و می‌توان هویت مذهبی را بدون ادعای هویت قومی ادعا کرد. بیایید این الگو را "قومیت مذهبی" بنامیم.
  8. Wimmer, Andreas. "Democracy and ethno-religious conflict in Iraq" (PDF). econstor.eu.
  9. Kenton L. Sparks (1998). Ethnicity and Identity in Ancient Israel: Prolegomena to the Study of Ethnic Sentiments and Their Expression in the Hebrew Bible. Eisenbrauns. pp. 146–148. ISBN 978-1-57506-033-0.
  10. Baron, Salo W. (1937). Social and Religious History of the Jews. Vol. 1. p. 338.
  11. Cohen, Shaye J. D. (2001). "From Ethnos to Ethno-religion". The Beginnings of Jewishness. University of California Press. pp. 137. ISBN 978-0-520-22693-7.
  12. Goodblatt, David, ed. (2006), "Theoretical Considerations: Nationalism and Ethnicity in Antiquity", Elements of Ancient Jewish Nationalism, Cambridge: Cambridge University Press, p. 13, doi:10.1017/cbo9780511499067.002, ISBN 978-0-521-86202-8, retrieved 2024-06-14
  13. "History of the Reform Movement". My Jewish Learning. 70/Faces. Retrieved 2 July 2021.
  14. "Conversion and Marriage". chabad.org (به انگلیسی).
  15. "How does Reform Judaism define who is a Jew?". ReformJudaism.org (به انگلیسی). 6 June 2013.
  16. Kaplan, Dana Evan. "Who Is a Jew: Patrilineal Descent". My Jewish Learning. 70/Faces. Retrieved 2 July 2021.
  17. Fischman, Sylvia Barack. "Fathers of the Faith? Three Decades of Patrilineal Descent in American Reform Judaism" (PDF). JPPI. Retrieved 2 July 2021.
  18. Waxman, Dov (2006). The Pursuit of Peace and the Crisis of Israeli Identity: Defending/Defining the Nation. Springer. p. 115. ISBN 978-1-4039-8347-3.
  19. Thomas 2006
  20. ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Harrison, Simon (2006). Fracturing Resemblances: Identity and Mimetic Conflict in Melanesia and the West. برگهان بوکز. pp. 121–. ISBN 978-1-57181-680-1.
  21. Kollmann, Nancy Shields (2017). The Russian Empire 1450-1801 (First ed.). Oxford, United Kingdom: Oxford University Press. p. 58. ISBN 978-0-19-928051-3.
  22. O'Rourke, Shane (2011), "Cossacks", The Encyclopedia of War (به انگلیسی), American Cancer Society, doi:10.1002/9781444338232.wbeow143, ISBN 978-1-4443-3823-2
  23. Magocsi, Paul Robert (1996). A History of Ukraine. pp. 179–181.
  24. Herbert, C. Northcott; Brigham, Young Card (1990). The Mormon Presence in Canada. Alberta: University of Alberta Press. pp. 331. ISBN 978-0-88864-212-7.
  25. Janzen, Rod; Stanton, Max (1 September 2010). The Hutterites in North America (به انگلیسی). انتشارات دانشگاه جانز هاپکینز. ISBN 978-0-8018-9925-6.
  26. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام jews-both-ethnic-and-religion وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  27. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Jones وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  28. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Edgar Litt 1961 328–332 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  29. Michael Witzel (2004). "Kalash Religion – An extract from: The Ṛgvedic Religious System and its Central Asian and Hindukush Antecedents" (PDF). In A. Griffiths; J.E.M. Houben (eds.). The Vedas: Texts, Language and Ritual. Groningen: Forsten. pp. 581–636. Archived from the original (PDF) on 2022-04-13.
  30. Reyes, Adelaida (2014). Music and Minorities from Around the World: Research, Documentation and Interdisciplinary Study. Cambridge Scholars Publishing. p. 45. ISBN 978-1-4438-7094-8. The Maronites are an ethnoreligious group in the Levant.
  31. Thiessen, Janis Lee (17 June 2013). Manufacturing Mennonites: Work and Religion in Post-War Manitoba (به انگلیسی). University of Toronto Press. ISBN 978-1-4426-6059-5.
  32. Wiley Hardwick, Susan (1993). Russian Refuge: Religion, Migration, and Settlement on the North American Pacific Rim. انتشارات دانشگاه شیکاگو. p. 178. ISBN 978-0-226-31611-6.
  33. Campbell, David E.; Green, John C.; Monson, J. Quin (2014). Seeking the Promised Land. Part I - Mormons as an Ethno-Religious Group. انتشارات دانشگاه کمبریج. doi:10.1017/CBO9781139227247. ISBN 978-1-107-02797-8. Retrieved 24 January 2016.
  34. Paul R. Ehrlich; Anne H. Ehrlich (30 June 2008). The Dominant Animal: Human Evolution and the Environment. Island Press. p. 315. ISBN 978-1-59726-096-1.
  35. Perczel (2013), p. 416.
  36. Ireton 2003
  37. Villalón, Leonardo A. (1993). "Charisma and Ethnicity in Political Context: A Case Study in the Establishment of a Senegalese Religious Clientele". Africa: Journal of the International African Institute. 63 (1): 80–101. doi:10.2307/1161299. JSTOR 1161299.
  38. Villalón, Leonardo A. , Islamic Society and State Power in Senegal: Disciples and Citizens in Fatick, p. 62, انتشارات دانشگاه کمبریج (2006), شابک ‎۹۷۸۰۵۲۱۰۳۲۳۲۲
  39. "Anti-Discrimination (Amendment) Bill: Second Reading". Parliament of New South Wales. 2007-05-12. Archived from the original on 2011-04-04. Retrieved 14 February 2010.
  40. Gareth Griffith (February 2006). Sedition, Incitement and Vilification: Issues in the Current Debate (PDF). NSW Parliamentary Library Research Service. p. 52. ISBN 0-7313-1792-0. Archived from the original (PDF) on 11 May 2019. Retrieved 14 February 2010.
  41. Allison, Christine (20 February 2004). "Yazidis i: General". دانشنامه ایرانیکا. Retrieved 20 August 2010.
  42. Arakelova, Victoria (2010). "Ethno-Religious Communities Identity markers". Iran and the Caucasus (به انگلیسی). دانشگاه دولتی ایروان. 14: 1–18. doi:10.1163/157338410X12743419189180.

پیوند به بیرون

[ویرایش]