پرش به محتوا

گاراژ المپیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گاراژ اولیمپو
پوستر دی‌وی‌دی فیلم
کارگردانمارکو بکیس
تهیه‌کنندهآمدئو پاگانی
مارکو بکیس
انریکه پینییرو
اریک هئومان
دیه‌گو دابکوفسکی
نویسندهمارکو بکیس
لارا فرمدر
بازیگرانآنتونیا کوستا
کارلوس اچواریا
انریکه پینییرو
موسیقیخاسکوئس لدرلین
فیلم‌برداررامیرو سیویتا
تدوین‌گرخاسوپو کوئادری
توزیع‌کنندهاستودیو لوسه
آکوئا فیلمز
تاریخ‌های انتشار
  • ۱۶ مه ۱۹۹۹ (۱۹۹۹-05-۱۶) (فرانسه)
  • ۲ سپتامبر ۱۹۹۹ (۱۹۹۹-09-۰۲) (آرژانتین)
مدت زمان
۹۸ دقیقه
کشور آرژانتین
 فرانسه
 ایتالیا
زباناسپانیایی
هزینهٔ فیلم$۳٬۰۰۰٬۰۰۰
(تخمین زده شده)

گاراژ المپیک (اسپانیایی: Garage Olimpo‎) فیلم از سال ۱۹۹۹ در آرژانتین است که در ژانر درام و به کارگردانی مارکو بکیس ساخته شد. این فیلم توسط مارکو بکیس، انریکه پینییرو (از آرژانتین)، آمدئو پاگانی (از ایتالیا) و اریک هئومان (از فرانسه) تهیه و تولید شد.

فیلم در مورد یک جوان فعال سیاسی آرژانتینی است که توسط ارتش در طول جنگ کثیف در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ میلادی ربوده شده‌است. او به یک مرکز به نام گاراژ اولیمپو در مرکز بوئنوس آیرس برده شده‌است.

طرح

[ویرایش]

این فیلم روایتی است از ماریا (آنتونیا کوستا) که یک خانم فعال سیاسی در آرژانتین است و در حال مبارزه با سرکوبگری‌های دیکتاتوری نظامی در طول جنگ کثیف بود.

او همچنین خواندن و نوشتن را به کودکان در حومه بوئنوس آیرس در یک منطقه فقیرنشین می‌آموزد.

او در یک زندگی ضعیف و فقیرانه در خانه‌ای با مادرش دایان (دومینیک ساندا) چند اتاقی اجاره کرده‌اند و معیشت می‌کند. یکی از ساکنان یک مرد جوان به نام فلیکس (کارلوس اچواریا) است که عاشق ماریا شده ولی خجالتی است.

فلیکس به نظر می‌رسد که از جایی مهاجرت کرده و قرار است به کار به عنوان یک نگهبان در یک گاراژ بپردازد. یک روز صبح ماریا توسط یک گروه نظامی در لباس‌های غیرنظامی در مقابل مادر خود ربوده می‌شود و او را به گاراژ Olimpo که محلی شناخته شده برای شکنجه در مرکز بوئنوس آیرس است، می‌برند که جایی دور از توجه شهروندان است.

به زودی ماریا اسیر شده و فیلم فضایی ناراحت‌کننده و مینیمالیستی پیدا می‌کند.

تیگر، که مسئولیت مرکز با اوست، (انریکه پینییرو) از فلیکس، بهترین شکنجه‌گر خود، می‌خواهد که با ماریا صحبت کند.

هنوز فلیکس است می‌خواهد بر احساسات خود نسبت به ماریا غلبه کند و ماریا مصمم به سوءاستفاده از این وضعیت فلیکس برای زنده ماندن است.

بازیگران

[ویرایش]
  • آنتونیا کوستا به عنوان ماریا
  • کارلوس اچواریا به عنوان فلیکس
  • انریکه پینییرو به عنوان تیگر
  • پابلو رازوک به عنوان تکس
  • کیارا کازلی به عنوان آنا
  • دومنیک سندا به عنوان دایان
  • پائولا بکیس به عنوان گلوریا
  • آدریان فونداری به عنوان روبیو
  • مارسلو چپررو به عنوان تورسو
  • میگوئل اولیویرا به عنوان نه‌نه
  • روی کریگر به عنوان فرانسیسکو
  • مارکوس منتس به عنوان ویبورا

جوایز

[ویرایش]

برنده

نامزد

  • جشنواره فیلم تسالونیکی: الکساندر طلایی برای مارکو بکیس؛ ۱۹۹۹.
  • جایزهٔ انجمن منتقدین فیلم آرژانتین: کندر نقره ای، بهترین بازیگر نقش مکمل زن، آنتونیا کوستا؛ بهترین کارگردانی هنری/تولید طراحی روملو آبد؛ بهترین فیلمبرداری رامیرو سیویتا؛ آرشیو فیلم؛ بهترین بازیگر جدید، آنتونیا کوستا؛ بهترین فیلمنامه اصلی مارکو بکیس و لارا فرمدر؛ ۲۰۰۰.
  • جایزهٔ آریل مکزیک: نقره آریل، بهترین فیلم آمریکای لاتین، مارکو بکیس؛ ۲۰۰۱.
  • جایزه دیوید دو ناتلو: دیوید، بهترین کارگردان برای مارکو بکیس؛ بهترین ویرایش خاسوپو کوئادری؛ بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه، مارکو بکیس و لارا فرمدر؛ ۲۰۰۰.
  • جایزهٔ ملی سندیکای ژورنالیست‌های سینمایی ایتالیا: روبان نقره ای، بهترین کارگردان مارکو بکیس؛ بهترین ویرایش خاسوپو کوئادری؛ بهترین داستان‌های مارکو بکیس و لارا فرمدر؛ بهترین تولیدکننده آمدئو پاگانی؛ ۲۰۰۰.

منابع

[ویرایش]
  • ویکی‌پدیای انگلیسی، ۱۵ نوامبر ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون

[ویرایش]