پرش به محتوا

کمیجیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نقشه سکونتگاه قوم کُمیجیان

کُمیجیان اقوامی بودند که در کوه‌های بُتَّمان در آسیای میانه در رأس دره‌هایی که به چغانیان و ختلان می‌رسند سکونت داشتند. هرچند منابع روزگار غزنوی آنها را ترک می‌خوانند امّا به احتمال زیاد آنها از نژاد هپتالیان یا سکاها بوده‌اند.[۱]

حدودالعالم در مورد آن‌ها می‌نویسد: کمیجیان به حدود ماوراءالنهر و حدود ختلان و چغانیان مردمانی‌اند دلاور و جنگی و دزدپیشه و خواستهٔ ایشان گوسپند است و برده. و ایشان را ده‌ها و روستاهای بسیار است و هیچ شهر نیست.[۲]

مقدسی شانزده هزار قریه کنجینه برمی‌شمارد.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. فروزانی، سید ابوالقاسم: روابط غزنویان و قراخانیان. در نشریه: «علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز». پاییز ۱۳۷۵ - شماره ۲۳. ص۱۴۲.
  2. لغتنامه دهخدا: کمیجیان: از حدود العالم چاپ دانشگاه ص ۱۲۰.
  3. ولیدی طوغان، زکی: هیاطله. در نشریه: «معارف اسلامی (سازمان اوقاف)» آذر ۱۳۴۸ - شماره ۱۰. ص۲۳.