کما (نورشناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بیراهش نوری
Barrel distortion.svg اعوجاج

Spherical aberration 3.svg بیراهش کروی
Lens coma.svg کما
Astigmatism.svg تاری نامتقارن
Field curvature.svg انحنای میدان پتزوال
Lens6a.svg بیراهش رنگی
عدم وضوح
تیلت

اگر شبکه‌ای منظم از نقاط نورانی داشته باشیم، این بیراهش، تصویر نقاطی را که از محور اپتیکی دورتر هستند، به صورت قطرات اشک یا به‌شکل دنباله‌دارهایی بزرگ‌تر نشان می‌دهد. به این بیراهش، بیراهش اشک یا بیراهش کما می‌گویند. نام انگلیسی آن از واژه COMET به معنای دنباله‌دار و نیز کما گرفته شده‌است.

در یک سامانهٔ نوری یا الکترونی این نقص ناشی از المان اپتیکی است که در صورت غیر صفر بودن زاویهٔ پرتو ورودی با محور اصلی عدسی، پرتو پس از خروج از عدسی روی صفحه‌ای عمود بر محور فرعی تصویری نامتقارن ایجاد می‌کند. در عدسی‌هایی که بیراهش کروی آن‌ها رفع شده باشد، بیراهش اشک نیز تا حد زیادی بر طرف می‌شود. در حقیقت بیراهش اشک همان بیراهش کروی است که از قرار گرفتن نقطهٔ نورانی در خارج از محور اصلی حاصل می‌شود. خود بیراهش اشک به دو نوع مثبت و منفی تقسیم می‌شود.

منابع[ویرایش]