کلمه قافیه
ظاهر
کلمهٔ قافیه، کلمهای که قافیه در آن قرار دارد.
در نظم و شعر منظوم به «آخرین کلمهٔ اصلی و غیر مکرر بیت (یا مصراع اول مطلع)»[۱] گفته میشد. در شعر نو با توسعه مفهوم «قافیه» به کلمهای که قافیه در آن قرار دارد گفته میشود.
پانویس[ویرایش]
- ↑ معین ۲۶۱۹
منابع[ویرایش]
- محمد معین (۱۳۷۵)، فرهنگنامه فارسی (جلد دوم)، تهران: موسسه انتشارات امیرکبیر، ص. ۲۶۱۸، شابک ۹۶۴-۰۰-۰۱۶۴-۳