چارچوب اولویت‌های اطلاعات ملی
چارچوب اولویت‌های اطلاعات ملی (به انگلیسی: National Intelligence Priorities Framework) با سرواژه NIPF یک سند طبقه‌بندی‌شده اطلاعات ملی است که برنامه‌ریزان ارشد جامعه اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا مانند رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا و اداره‌کننده اطلاعات ملی از آن استفاده می‌کنند. این سند، اولویت‌های گردآوری اطلاعات برای ایالات متحده آمریکا را جمع‌بندی می‌کند.[۱]
از این سند، نخستین‌بار در سال ۲۰۰۳ (میلادی) استفاده شد. اما ویرایش‌های تازه‌تری هم وجود دارند.
آرمان[ویرایش]
- اعلام سیاست‌ها و تعیین مسئولیت‌هایی برای تعیین اولویت‌های اطلاعات ملی و قابل اجرا کردن آنها[۱]
- جایگزین کردن چارچوب اولویت‌های اطلاعات ملی آن به جای دستورالعمل شماره ۲۰۴ جامعه اطلاعاتی[۱]
اهداف[ویرایش]
در سند چارچوب اولویت‌های اطلاعات ملی، اولویت‌های نظارت خارجی آژانس امنیت ملی نیز گنجانده شده‌اند.[۲] هم‌اکنون، اهداف فوق محرمانه، شامل چین، روسیه، ایران، پاکستان، و افغانستان می‌شوند. اما بسیاری کشورهای دیگر با اهمیت پایین‌تر و همچنین سازمان‌های بین دولتی، مانند اتحادیه اروپا، سازمان ملل متحد، و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز در این فهرست، قرار دارند.[۳]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "National Intelligence Priorities Framework" (PDF). Director of National Intelligence. 2 January 2015. Archived (PDF) from the original on 16 May 2020. Retrieved 26 July 2020.
- ↑ "Ally and Target: US Watched Germany Closely", Laura Poitras, Marcel Rosenbach, and Holger Stark in Der Spiegel, August 12, 2013
- ↑ "Codename Apalachee: How America Spies on Europe and the UN" Loira Poitras, Marcel Rosenbach, and Holger Stark in Der Spiegel, August 26, 2013
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «National Intelligence Priorities Framework». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۰.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- گزارش راهبرد اطلاعات ملی (۲۰۱۹) و بایگانی آن از ۱۹۴۳ تا ۲۰۱۹ (به انگلیسی)
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با جاسوسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |