پیش‌نویس:پیرایه پورافر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیرایه پورافر نوازنده تار و آهنگساز ایرانی است. پورافر ردیف موسیقی ایرانی را از علی اکبر شهنازی در هنرستان عالی موسیقی ملی آموخت. او دو گروه موفق موسیقی ایرانی به نام‌های نوا و گروه لیان را تأسیس کرده است. [۱] [۲] [۳]

زندگی‌نامه[ویرایش]

‎پیرایه پورافر آهنگسازی است که ساخته‌های او به دلیل پیچیدگی بدیع، متفکر بودن و تکنیک بالا مورد توجه قرار گرفته‌اند. او در نه سالگی وارد هنرستان موسیقی ملی تهران شد و تحصیلات خود را نزد استادان هوشنگ ظریف، حبیب الله صالحی، محمود کریمی و استاد بزرگ علی اکبر شهنازی [۴] آغاز کرد. او ردیف موسیقی سنتی سازی و آوازی را نزد این استادان آموخت. او دانش گسترده ای از تئوری و تکنیک بسیار کاملی در مورد تار به دست آورد. پس از چندین سال آموزش و اجراهای متعدد، از سال ۱۳۵۴ همکاری رسمی خود را با رادیو و تلویزیون ملی ایران آغاز کرد. پورافر در هفده سالگی همراه با معتبرترین هنرمندان ایران در مرکز حفظ و ترویج موسیقی سنتی ایرانی اجرا داشت و به مدت چهار سال به عنوان نوازنده و معلم فعالیت کرد. پیرایه در سال ۱۳۵۸ برای ادامه تحصیل در رشته موسیقی کلاسیک غربی در کنسرواتوار مادرید به اسپانیا رفت و به مدت سه سال در اروپا اقامت کرد. در سال ۱۳۶۱ او به ایالات متحده آمد و بعداً کارشناسی ارشد اهنگسازی را از دانشگاه (کالیفرنیا انستیتود اف آرت) دریافت کرد. پورافر از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۳ سرپرست موسیقی گروه نوا بود. او گروه نوا را به تحسین منتقدان هدایت کرد و به دلیل استانداردهای هنری بالا و تجربیات نوآورانه و آموزشی کنسرت، شهرت پیدا کرد.پورافر نه تنها به‌خاطر کارش در موسیقی سنتی ایرانی، بلکه به‌خاطر تلفیق خلاقانه‌ی شرقی-غربی از آهنگ‌سازی و کار اجرایی مورد توجه قرار گرفت. او برای صحنه، ارکستر، تک نوازان و گروه آهنگسازی کرده است. سوابق مختلف اجراي پورافر باعث شده است كه او در گروه هاي نوآور زيادي حضور داشته باشد. پیرایه سخنرانی‌ها و کارگاه‌های آموزشی در سراسر ایالات متحده، اروپا و خاورمیانه ارائه کرده است. یکی از شاگردان معروف او DERRICK SPIVA, JR هست.[۵] [۶]او موسیقی فیلم کوتاه «جستجوی رودخانه» را ساخت همچنین «چهار همسر - یک مرد» از دیگر تجارب او در ضمینه موسیقی فیلم است. پورافر یکی از اولین زنانی است که موسیقی سنتی ایرانی را در خارج از ایران به تماشاگران غیر ایرانی معرفی کرد و از این طریق راه را برای نقش آفرینی زنان در موسیقی سنتی ایرانی در خارج از ایران هموار کرد. پورافر در سال ۱۳۷۵ به اتفاق هومان پورمهدی گروه لیان را تأسیس کرد. [۷] [۸] [۹] [۱۰]

جوایز[ویرایش]

  • Durfee ARC 2008 [۱۱]
  • Durfee Master Musician Fellowship 2006 [۱۲]
  • L.A. Treasures Awards 2005
  • ACTA’s Apprenticeship Program, Master Artist, 2005
  • City of Los Angeles Individual Artist Fellow, Department of Cultural Affairs, City of Los Angeles, 2004
  • ACTA recipient 2003
  • American Composer Forum (Composers Suitcase), Middle Eastern Unite, 2002

آهنگسازی برای تئاتر[ویرایش]

  • «Philoktetes» به کارگردانی مایکل هکت و بازیگر بریتانیایی برنده جایزه اولیویه، هنری گودمن، گتی ویلا.
  • "Medea" به کارگردانی لنکا اودوویکی و با بازی آنت بنینگ، UCLA [۱۳]
  • "لیلا یعنی شب" با روزانا گامسون [۱۴]

دیسکوگرافی[ویرایش]

  • کندن برای نه ساز مختلف، تام جانسون (۲۰۱۷)
  • مجنون با گروه لیان، مریما کلجوچو و تئودور بیکل (۲۰۱۶)
  • پنجره با گروه لیان و خوانندگان تووایی (۲۰۱۰)
  • گنجینه های بی انتها ایرانی، با مینو جوان (۲۰۰۶)
  • PANGEA با جیوان گاسپاریان، پاندیت سواپان چاودوری، هومان پورمهدی، میروسلاو تادیچ و رندی گلاس (۲۰۰۶)
  • The Hidden Sacred با گروه بال تاریک (۲۰۰۵)[۱۵]
  • خاک حیران با گروه لیان (۲۰۰۴)
  • نور و نار با گروه لیان (۲۰۰۲)
  • دعای دوشیزه با لیزا لین (۲۰۰۱)
  • The Echoes Living Room Concerts جلد ۸ (۲۰۰۱) (تقدیم به خاطره جورج هریسون ۲۰۰۱-۱۹۴۳).
  • ضبط زنده در شکرستان با گروه لیان (۲۰۰۰)
  • بزم خرابات با گروه لیان (۱۹۹۹)
  • نام دوست با گروه لیان (۱۹۹۸)
  • موسیقی نوین ایران جلد اول، دوم، سوم، چهارم (۱۹۸۹-۱۹۸۲)
  • انتظار با محمدرضا شجریان و گروه فارابی (۱۹۷۹) [۱۶]
  • از خون جوانان وطن با پریسا و گروه مولانا (۱۹۷۹)
  • ضبط های متعدد با رادیو و تلویزیون ملی ایران (۱۹۷۹-۱۹۷۶)

منابع[ویرایش]

  1. «پیرایه پورافر». نوایاب.
  2. «Pirayeh Pourafar». Alliance for California Traditional Arts.
  3. «Interview W/ Pirayeh Pourafar - Persian Musician And Composer». Chitresh Das Institute.
  4. Jane Lewisohn (۲۰۱۵). «۱۸». From Dust to Digital. UK & USA: Open Book Publishers. ص. ۵۹۷. شابک ۹۷۸-۱-۷۸۳۷۴-۰۶۴-۲. Conservation of the Iranian Golha radio programmes and the heritage of Persian classical poetry and music
  5. SPIVA, JR، DERRICK. «Guest Artist Composer». Berkeley Symphony.
  6. Spiva Jr، Derrick. «Los Angeles Chamber Orchestra Artistic Advisor». Broadway World.
  7. «Noor the path of Light». Z Space.
  8. «Lian Ensemble». World Music Central.
  9. «گروه ليان و پيرايه پورآفر - ۱». صدای آمریکا فارسی. ۲۰۰۹.
  10. «گروه ليان و پيرايه پورآفر - ۲». صدای آمریکا فارسی. ۲۰۰۹.
  11. Pourafar، Pirayeh. «Artists' Resource for Completion, 2008». The Durfee Foundation.
  12. Pourafar، Pirayeh. «Master Musician Fellowship, 2006». The Durfee Foundation.
  13. «Medea». VARIETY.
  14. «Layla Means Night». SFGATE. ۲۰۱۳.
  15. «The Hidden Sacred-Dark Wing». AllMusic.
  16. «انتظار – محمدرضا شجریان و محمدعلی کیانی‌نژاد و گروه موسیقی فارابی». خصوصی مرجع موسیقی سنتی و اصیل ایرانی.

رده:افراد زنده رده:موسیقی‌دانان اهل ایران