پیش‌نویس:معبد ونوس ژنتریکس
_and_the_Temple_of_Venus_Genetrix,_Imperial_Forums,_Rome_(21101482544).jpg) خرابه های کنشگاه سزار | |
  معبد ونوس گنتریکس جایگاه سازه در روم باستان | |
| مختصات | ۴۱°۵۳′۳۹″شمالی ۱۲°۲۹′۰۵″شرقی / ۴۱٫۸۹۴۲°شمالی ۱۲٫۴۸۴۸°شرقی |
|---|---|
معبد ونوس گنتریکس ( لاتین : Templum Veneris Genetricis ) سایت باستانشناسی معبدی تخریب شده در فروم سزار رم است که به الهه رومی ونوس گنتریکس, الهه بنیانگذار خاندان جولیان, تقدیم شده است . در 26 سپتامبر 46 قبل از میلاد توسط ژولیوس سزار به این الهه تقدیم و نامگذاری شد.[۱]
تاریخچه[ویرایش]
ایده ساخت کنشگاه و معبد به احتمال در اوایل سال 54 قبل از میلاد بوجود آمد و شروع ساخت آن کمی بعد تر آغاز گشت[۲]
در اوایل نبرد فارسالوس ، سزار معبد را به نام ونوس ویکتوریکس ساخته بود. او سرانجام تصمیم گرفت معبد را به ونوس گنتریکس، مادر آئنیاس و در نتیجه جد افسانه ای خانواده جولیان تقدیم کند.[۱] [۲] معبد در 26 سپتامبر 46 قبل از میلاد، آخرین روز جشن پیروزی سزار، افتتاح شد. [۳] انجمن و معبد در نهایت توسط اکتاویان تکمیل شد.
این منطقه در سال 80 پس از میلاد در اثر آتش سوزی نابود گشت ولی بعداً معبد توسط دومیتیان دوباره شد و توسط تراژان در 12 مه 113 پس از میلاد بازسازی و افتتاح شد. سپس در سال 283 بعد از میلاد دوباره در آتش سوزی دیگری سوخت. بعد از آتش سوزی دیوکلتیان معبد را بازسازی کرد . سه ستونی که اکنون قابل مشاهده است متعلق به آخرین بازسازی است.[۱]
مکان و ساختار[ویرایش]
معبد ابتدا در مقابل خط الراسی تپه های کاپیتولین و کویرینال داشت
معبد از آجر با روکشهای مرمری ساخته شده بود و دارای هشت ستون هر وجه خود بود. فاصله ستون ها به اندازه یک و نیم برابر قطر خود بودند. سقف معبد طاقدار بوده. در ساختار معبد عناصر غیر سنتی مانند ارتفاع سکوی بنا که روی آن قرار داشت و نحوه دسترسی به آن وجود داشت. [۲]
دسترسی به درون خانه از طریق گردش به طاق‌های جانبی، از پله‌های باریک در دو طرف، که به جلوی معبد آغاز می گشت، که از آن چندین پله دیگر که عرض نما را تا سطح درون خانه امتداد می‌دادند، میسر می‌شد.[۲]
معبد در انتهای دربار توسط فروم احاطه شده است یک تکنیک استاندارد استراژیک در میان رومی ها . [۱]
تزئینات[ویرایش]
اشیایی که در داخل معبد قرار داده بودند شامل مجسمه زهره ژنتریکس توسط آرسیلاوس و همچنین مجسمه های ژولیوس سزار بود. تعداد زیادی نقاشی یونانی توسط تیموماکوس آژاکسی و مدیایی، شش مجموعه از جواهرات تراشیده شده ، یک جلوبند زره تزئین شده با مرواریدهای بریتانیایی ، و مجسمه طلایی بحث برانگیز ملکه کلئوپاترا به عنوان الهه ایزیس زمانی معبد را پر کرده بود.[۱]
معبد به شیوه کورینتی طراحی شده بود. این شامل گچبری های سرستون‌ها و گلدسته بود. یکی از گچبری ها به نام گچبری رخ بام، دلفین‌ها، صدف‌ها و نیزه های سه شاخ نشان داده است. این نمادهای خاص به ونوس و دریا اشاره دارد. [۲]
در معبد همچنین سه فواره ی حوض وجود داشت: یکی در جلوی نما و دو تای دیگر در دو گوشه معبد.
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Diana E. E. Kleiner (2019-09-16). "Yale University. Archived from the original on 2018-09-16. Retrieved 2014-02-15". Julius Caesar, Venus Genetrix, and the Forum lulium (Multimedia Lecture) (به انگلیسی).
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ "The Forum of Julius Caesar and the Temple of Venus Genetrix". ۱۹۳۶.
- ↑ The New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Richardson, Lawrence.