پنجه‌روی و پاشنه‌روی
پنجه‌روی (به انگلیسی: Pronation)، یک حرکت طبیعی پا است که در هنگام فرود آمدن پا هنگام دویدن یا راه‌رفتن رخ می‌دهد. متشکل از سه جزء صفحه اصلی: حرکات مفصل زیرقاپی، انعطاف پشتی مچ پا، و ابداکشن جلوی پا، این سه حرکت متمایز پا به‌طور همزمان در مرحله پنجه‌روی رخ می‌دهند. پنجه‌روی جزء طبیعی، مطلوب و ضروری چرخه راه‌رفتن است. پنجه‌روی نیمه اول مرحله ایستادن است، در حالی که پاشنه‌روی فاز پیشرانه را با شروع به بلندشدن پاشنه از روی زمین آغاز می‌کند.
بیومکانیک طبیعی پا در طول راه رفتن رخدادها را جذب و هدایت می‌کند، در حالی که پا در مراحل مختلف چرخه راه‌رفتن انعطاف‌پذیر (پنجه‌روی) و سفت (پاشنه‌روی) است. با بارگذاری پا، حرکات مفصل زیرقاپی، انعطاف پشتی مچ پا و ابداکشن جلوی پا رخ می‌دهد. پنجه‌روی نباید بعد از مراحل آخر میان‌ایستایی (midstance) اتفاق بیفتد، زیرا پای طبیعی باید برای آماده شدن برای برداشتن انگشتان به حالت خوابیده باشد.
پاشنه‌روی[ویرایش]
پاشنه‌روی (به انگلیسی: Supination)، برعکس پنجه‌روی است و زمانی اتفاق می‌افتد که پا با زمین برخورد می‌کند و در حرکت پا به اندازه کافی «غلتش به سمت داخل» وجود ندارد. وزن بدن به هیچ وجه به انگشت شست پا منتقل نمی‌شود و قسمت بیرونی پا و انگشتان کوچک‌تر که نمی‌توانند استرس را تحمل کنند ناچار می‌شود که بیشتر اضافه وزن را تحمل کنند.[نیازمند منبع]
جستارهای بیشتر[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pronation and supination». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷ فروردین ۱۴۰۱.