راه رفتن روی انگشت پا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

راه رفتن روی انگشت پا به شرایطی گفته می‌شود که فرد روی انگشت پایش بدون انداختن وزن خود روی پاشنه یا دیگر بخش‌های پایش راه می‌رود. این شرایط میان کودکان نوپا معمول است و معمولاً بعد از بزرگتر شدن حل می‌شود اما اگر این موضوع ادامه پیدا کرد باید به پزشک مراجعه شود.[۱]

راه رفتن روی انگشت پا انواع مختلفی دارد انواعی که از روی عادت این کار را می‌کند علت ناشناخته دارند.[۲] دلایل دیگر شامل کوتاه بودن تاندون آشیل، ضعف عضلانی (مخصوصا اگر با فلج مغزی همراه باشد) و بیماری‌های فلج عضلانی مانند دیستروفی ماهیچه‌ای دوشن هستند. راه رفتن روی انگشت پا از نشانه‌های اولیه درخودماندگی نیز محسوب می‌شود.[۳][۴]

منابع[ویرایش]

  1. "Toe Walking at mayoclinic.com". Retrieved 2007-06-24.
  2. Babb A, Carlson WO (2008). "Idiopathic toe-walking". S D Med. 61 (2): 53, 55–7. PMID 18432151.
  3. Sala DA, Shulman LH, Kennedy RF, Grant AD, Chu ML (۱۹۹۹). «Idiopathic toe-walking: a review» (PDF). Dev Med Child Neurol. ۴۱ (۱۲): ۸۴۶–۸. doi:10.1017/S0012162299001681. PMID 10619285.
  4. Geschwind DH (۲۰۰۹). «Advances in autism». Annual Review of Medicine. ۶۰ (۱): ۳۶۷–۸۰. doi:10.1146/annurev.med.60.053107.121225. PMID 19630577.

Wikipedia contributors, "Toe walking," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Toe_walking&oldid=514935742 (accessed December 16, 2012).