پروژه آرایه تلسکوپ

مختصات: ۳۹°۱۷′۴۹″شمالی ۱۱۲°۵۴′۳۱″غربی / ۳۹٫۲۹۶۹°شمالی ۱۱۲٫۹۰۸۶°غربی / 39.2969; -112.9086
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پروژه آرایه تلسکوپ
مکانشهرستان میلارد، یوتا, یوتا, ایالات متحده آمریکا
مختصات جغرافیایی۳۹°۱۷′۴۹″شمالی ۱۱۲°۵۴′۳۱″غربی / ۳۹٫۲۹۶۹°شمالی ۱۱۲٫۹۰۸۶°غربی / 39.2969; -112.9086 ویرایش در ویکی‌داده
فرازا۱٬۴۰۰ متر (۴٬۶۰۰ فوت) ویرایش در ویکی‌داده
ساخت۲۰۰۳ ویرایش این در ویکی‌داده–۲۰۰۷ ویرایش این در ویکی‌داده (۲۰۰۳ ویرایش این در ویکی‌داده–۲۰۰۷ ویرایش این در ویکی‌داده) ویرایش در ویکی‌داده
نخستین نور۲۰۰۸ ویرایش این در ویکی‌داده
نوعgamma-ray telescope ویرایش این در ویکی‌داده
وبگاهwww.telescopearray.org ویرایش در ویکی‌داده
پروژه آرایه تلسکوپ در ایالات متحده آمریکا واقع شده
پروژه آرایه تلسکوپ
موقعیت پروژه آرایه تلسکوپ

پروژه آرایه تلسکوپ (انگلیسی: Telescope Array Project) یک همکاری بین‌المللی است که شامل موسسه‌های تحقیقاتی و آموزشی در ژاپن، ایالات متحده، روسیه، کره جنوبی و بلژیک است.[۱] این آزمایش برای مشاهده رگبارهای هوایی ناشی از پرتوهای کیهانی با انرژی فوق‌العاده بالا با استفاده از ترکیبی از آرایه زمین و تکنیک‌های فلورسانس هوا طراحی شده‌است. در صحرای مرتفع در شهرستان میلارد، یوتا، ایالات متحده، در حدود ۱۴۰۰ متر (۴۶۰۰ فوت) بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است.

بررسی اجمالی[ویرایش]

رصدخانه آرایه تلسکوپ یک سیستم آشکارساز ترکیبی است که هم از یک آرایه ۵۰۷ آشکارساز سطح سوسوزن (SD) که توزیع ذرات باردار در سطح زمین را اندازه‌گیری می‌کند و هم از سه ایستگاه فلورسانس که آسمان شب را در بالای آرایه SD مشاهده می‌کنند، تشکیل شده‌است.[۲] هر ایستگاه فلورسانس نیز با یک سیستم LIDAR برای نظارت بر جو همراه است. آرایه SD بسیار شبیه آرایه گروه AGASA است، اما منطقه‌ای را پوشش می‌دهد که ۹ برابر بزرگتر است. راه‌اندازی ترکیبی پروژهٔ آرایه تلسکوپ امکان رصد همزمان توسعه طولی و توزیع جانبی بارش‌های هوا را فراهم می‌کند.[۳] هنگامی که یک پرتو کیهانی از جو زمین می‌گذرد و یک بارش هوا را به راه می‌اندازد، تلسکوپ‌های فلورسانس نور سوسوزن ایجاد شده هنگام عبور دوش از گاز جو را اندازه‌گیری می‌کنند، در حالی که مجموعه‌ای از آشکارسازهای سطح سوسوزن سطح زمین از ردپای دوش نمونه برداری می‌کنند.

در مرکز آرایهٔ زمینی، مرکز لیزر مرکزی قرار دارد که برای نظارت بر جو و کالیبراسیون استفاده می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Tokuno, H.; et al. (21 February 2012). "New air fluorescence detectors employed in the Telescope Array experiment". Nuclear Instruments and Methods in Physics Research A. 676: 54–65. arXiv:1201.0002. Bibcode:2012NIMPA.676...54T. doi:10.1016/j.nima.2012.02.044. S2CID 9896454.
  2. T. AbuZayyad et al. , "The surface detector array of the Telescope Array experiment" Nuclear Instruments and Methods in Physics Research Section A: (2012) vol. 689
  3. M. Chikawa et al. , Proceedings of 29th ICRC (2005) 137

پیوند به بیرون[ویرایش]