پرش به محتوا

پروانه شکار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پروانه شکار با کمان فنلاند

پروانه شکار، مجوز شکار یا اجازه شکار، یک مکانیسم قانونی یا مقررات قانونی برای کنترل شکار اعم از تجاری و تفریحی است. مجوزی که به‌طور خاص برای شکار تفریحی ایجاد شده است نیز، گاهی مجوز شکار نامیده می‌شود.

شکار ممکن است به‌طور غیررسمی توسط قانون نانوشته، خویشتن‌داری، قوانین اخلاقی یا قوانین دولتی تنظیم شود.[۱] اهداف درخواست پروانه شکار شامل حفاظت از گنجینه‌های طبیعی،[۲] و افزایش درآمد مالیاتی (اغلب، اما نه همیشه، برای وجوه ویژه) است.[۳][۴][۵]

تاریخی

[ویرایش]

پروانه‌های شکار هزاران ساله است. یکی از اولین قوانین شکار در سنت کامن لا از زمان ویلیام یک (حکومت در انگلستان از سال ۱۰۶۶) بود. در مدخل پیتربورو کرونیکل در سال ۱۰۸۷، The Rime of King William در این آیه گزارش داد که:

هر که گوزن بالغ نر (hart) یا ماده‌ای (hind) را بکشد،
باید کور شود.[۶]
نقشه کل پروانه شکار خریداری‌شده در ایالات متحده در سال ۲۰۱۷

منابع

[ویرایش]
  1. National Shooting Sports Foundation, The Ethical Hunter, brochure p. 6, March 2003, site at
  2. Bennett, Elizabeth (May 24, 2012). "How to Stop Wildlife Poachers". New York Times. Retrieved June 5, 2012.
  3. Busse, Nick (May 29, 2012). "Open season with new omnibus game and fish law". Twin Cities daily Planet. Retrieved June 5, 2012.
  4. Delo, Howard (May 31, 2012). "Hunters first to pony up for conservation". Mat-Su Valley Frontiersman. Retrieved June 5, 2012.
  5. Toth, Leslie (May 10, 2012). "Hunters, anglers face higher license prices". Mille Lacs County Times. Retrieved June 5, 2012.
  6. Seth Lerner, Inventing English: A Portable History of the English Language, p. 43 (Columbia U. Press 2007), citing Cecily Clark, The Peterborough Chronicle (2nd ed. Clarenden Press 1970).