پانتسربوکسه ۳۹
| پانتسربوکسه ۳۹ | |
|---|---|
 | |
| نوع | تفنگ ضدتانک |
| خاستگاه |  آلمان |
| تاریخچه خدمت | |
| خدمت | ۱۹۴۵–۱۹۳۹ |
| استفاده‌شده توسط | آلمان |
| جنگ‌ها | جنگ جهانی دوم |
| تاریخچه تولید | |
| تاریخ طراحی | ۱۹۳۹ |
| تاریخ تولید | ۱۹۴۱–۱۹۳۸ |
| تعداد ساخته‌شده | ۳۹٬۲۳۲ قبضه |
| گونه‌ها | گرانات‌بوکسه ۳۹ |
| ویژگی‌ها | |
| وزن | ۱۲٫۷ کیلوگرم[۱] |
| طول | ۱۶۲۰ میلی‌متر ۱۲۷۰ میلی‌متر[۱] (جمع‌شده برای حمل) |
| طول لوله | ۱۰۸۵ میلی‌متر |
| ارتفاع | ۳۵۰ میلی‌متر |
| فشنگ | ۷٫۹۲ × ۴۴ میلی‌متر |
| کالیبر | ۷٫۹۲ میلی‌متر |
| نرخ آتش | ۱۰ تا ۱۲ گلوله بر دقیقه[۱] |
| سرعت دهانه | ۱۲۱۰ متر بر ثانیه[۱] |
| برد مؤثر | ۲۰۰ متر (نفوذ در زره ۲۵ میلی‌متری)[۱] |
| سامانه تغذیه | تک‌تیر |
پانتسربوکسه ۳۹ (به آلمانی: Panzerbüchse 39 - PzB) (تفنگ ضدزره ۳۹) گونه‌ای تفنگ ضدتانک بود که پیش از جنگ جهانی دوم در آلمان طراحی شد. گرانات‌بوکسه ۳۹ گونه نارنجک‌انداز این سلاح بود.
ویژگی‌ها
[ویرایش]پانتسربوکسه ۳۹ سلاحی مشابه یک تفنگ بود که دوپایه تا شو، قنداق و دسته پیستولی داشت. سلاح به صورت انفرادی استفاده و با دست یا روی شانه حمل می‌شد. این سلاح به صورت تک‌تیر گلوله ضدزره شلیک می‌کرد. پانتسربوکسه ۳۹ نیمه‌خودکار نبود در نتیجه لگدی سنگین و بارگذاری مجدد آهسته‌ای داشت. این لگد شدید لوله را به سمت عقب می‌راند و دریچه پشت تفنگ را به صورت عمودی باز می‌کرد. تیرانداز یک گلوله درون لوله می‌گذاشت و دریچه را می‌بست. مهمات در محفظه ده‌تایی در در یک طرف تفنگ در نزدیکی دسته قرار می‌گرفت. گلوله شلیک‌شده می‌توانست از فاصله ۱۰۰ متری با زاویه ۶۰ درجه در زره ۳۰ میلی‌متری نفوذ کند[۱]
منابع
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Panzerbüchse 39». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۲۳.
