پانتئون
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای دیگر کاربردها، پانتئون (ابهام‌زدایی) را ببینید.
پانتئون یا بتکده عبارت است از مجموعه خدایانی که در یک مذهب خاص و در یک دورهٔ خاص پرستیده می‌شوند. این اصطلاح بیشتر برای مذاهب پاگانی به کار می‌رود. نمونهٔ پانتئون، مجموعه خدایان اساطیر یونان یا اساطیر نورس است.
این عبارت از نام یکی از بناهای برپا شده در روم باستان گرفته شده‌است که در سدهٔ نخست پیش از میلاد مسیح (اتمام در ۲۷ پیش از میلاد) به عنوان «معبد تمام خدایان» ساخته شد.
منابع[ویرایش]
- «مدخل ایزدستان». مشارکت‌کنندگانِ دانشنامهٔ هنر و ادبیات گمانه‌زن. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۵ دسامبر ۲۰۰۷.
- wordnet
- Translation
