ویکیپدیا:نوشتار پیشنهادی/۲۰۲۱/۳۴
در زبان انگلیسی فعل عبارتی، فعل گروهی، فعل دوواژهای، سهواژهای، فعل مرکب، فعل ترکیبی، فعل دو کلمهای، فعل دو قسمتی یا فعل دو بخشی (به انگلیسی: phrasal verb یا multiword verb یا prepositional verb) به عبارت یا گروهواژهای اشاره دارد که شامل یک فعل اصلی به همراه یک یا چند وند است. برای تسلط و فراگیری کامل زبان انگلیسی، فراگیری فعلهای عبارتی یک ضرورت است. با رشد جهانی و نفوذ زبان انگلیسی، اهمیت و کاربرد فعلهای عبارتی نیز افزایش پیدا کردهاست. به منظور فهم، گفتگو، مطالعه و نگارش زبان انگلیسی به روشی درست، فراگیری فعلهای عبارتی یک نیاز بسیار مهم به شمار میرود.
در زبان انگلیسی و به ویژه در گفتگوهای روزمره و غیررسمی، فعلهای عبارتی بسیار رایج و متداول هستند. فعلهای عبارتی متداول زبان انگلیسی باستان فعلهای پیشونددار جدانشدنی بودند به طوریکه وند به شکلی جدانشدنی به آغاز فعل متصل میشد. در اواخر دوره زبان انگلیسی میانه، تعداد فعلهای عبارتی به اندازه چشمگیری افزایش پیدا کرد. ویلیام شکسپیر در نمایشنامههای خود به طور گستردهای از این فعلها استفاده میکرد.
اصطلاح فعلهای عبارتی را نخستین بار استاد دستور زبان انگلیسی به نام لوگان پیرسال اسمیت به کار برد. فعلهای عبارتی، کاربردی غیررسمی دارند و در گفتگوهای روزمره و محاورهای بسیار رایج هستند. برخی از فعلهای عبارتی دارای چندین معنا و کاربرد مختلف هستند. دستهای از اسمهای مرکب از معنای مشخصی از یک فعل عبارتی ساخته میشوند. این قاعده به آموزندگان زبان انگلیسی شانس آموختن دو واژه را به صورت همزمان میدهد.