یوهان فریدریش پفاف

یوهان فریدریش پفاف
یوهان فریدریش پفاف
زادهٔ	۲۲ دسامبر ۱۷۶۵ اشتوتگارت، امپراتوری مقدس روم
درگذشت	۲۱ آوریل ۱۸۲۵ (۵۹ سال) هاله، کنفدراسیون آلمان
محل زندگی	آلمان
ملیت	آلمان
محل تحصیل	دانشگاه گوتینگن
شناخته‌شده برای	Pfaffians
پیشینه علمی
شاخه(ها)	ریاضیات
محل کار	University of Helmstedt دانشگاه هاله-ویتنبرگ
استاد راهنما	آبراهام کاستنر
دانشجویان دکتری	کارل فریدریش گاوس آگوست فردینانند موبیوس

یوهان فریدریش پفاف (انگلیسی: Johann Friedrich Pfaff; ۲۲ دسامبر ۱۷۶۵ – ۲۱ آوریل ۱۸۲۵) یک ریاضی‌دان اهل آلمان بود.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Johann Friedrich Pfaff». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۴.
• «Johann Friedrich Pfaff». دریافت‌شده در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۴.

«یوهان فردریش هربارت» (Johann Friedrich Herbart ) فیلسوفآلمانی، روانشناس و بنیانگذار دانش آموزش و پرورش (پداگوژی) در ۴ می ۱۷۷۶ در الدنبورگ در شمال آلمان به دنیا آمد. پدرش وکیل دادگستری و مادرش زنی هوشمند بود که به تربیت فرزند خویش توجه بسیاری داشت. هربارت تا ۱۲ سالگی زیر نظر مادر و آموزگاران خصوصی در خانه آموزش دید و پس از آن در حالی که از نظر آموزشی بسیار برتر و پیشتر از همسالان خود بود، به دبیرستان و در ۱۸ سالگی برای فراگرفتن فلسفه به دانشگاه ینا رفت. هنگامی که در دبیرستان و دانشگاه به تحصیل اشتغال داشت استعداد بسیار در فراگرفتن زبان یونانی، ریاضی و فلسفه نشان داد و اینها بعدها در عقاید او نسبت به آموزش و پرورش تأثیر بسزایی داشت. وی از سال ۱۷۹۷ تا ۱۸۰۰ درسویس زندگی کرد و در آنجا تحت تأثیر شیوه تربیت استاد معروف پستالوزیقرار گرفت. وی پس از بازگشت به آلمان و اخذ مدرک دکترا به استادی فلسفه و آموزش و پرورش در دانشگاه‌های کونیگسبرگ (به جای کانت) و گوتینگن رسید. هربارت مطالعات عمیقی در فلسفه آموزش و پررش داشت و مدت‌ها به تدریس آن پرداخت. وی از شخصیت‌هایی بود که می‌خواست تعلیم و تربیت را بر پایه‌های استوارتری قرار دهد. به این منظور آن را به صورت رشته ای علمی و دانشگاهی درآورد. حتی یک مدرسه تجربی تأسیس کرد و عقاید و افکار خود را در آن به آزمایش گذاشت. وی آثار بسیاری در تعلیم و تربیت و فلسفه از خود برجای گذاشته از جمله: کتابی دراصول آموزش و پرورش (پداگوژی)، نکات مهم ماوراءالطبیعه، کتاب درسی روانشناسی وچندین رساله و کتب دیگر که همه مورد مطالعه و مرجع محققان فن تعلیم و تربیت ست. وی آخرین نظریات خود را دربارهٔ آموزش و پرورش در مهم‌ترین کتابش به نام «رئوس عقاید تربیتی» در ۱۸۳۵ منتشر ساخت و سرانجام در ۱۱ اوت ۱۸۴۱ میلادی در سن ۶۵ سالگی و در اوج شهرت درگذشت.