مرسیا: تفاوت میان نسخهها
کامران اورفه (بحث | مشارکتها) جز اصلاح ارقام |
|||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
|national_motto = |
|national_motto = |
||
|national_anthem = |
|national_anthem = |
||
|common_languages = [[زبان انگلیسی باستان]] |
|common_languages = [[زبان انگلیسی باستان]]، [[زبان لاتین]] |
||
|religion = [[پگانیسم]] |
|religion = [[پگانیسم]]، [[مسیحیت]] |
||
|leader1 = [[آیسل]] <small>(اولین)</small> |
|leader1 = [[آیسل]] <small>(اولین)</small> |
||
|leader2 = [[پندای مرسیا]] |
|leader2 = [[پندای مرسیا]] |
||
خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
|stat_area1 = |
|stat_area1 = |
||
|stat_pop1 = |
|stat_pop1 = |
||
|today = {{پرچم|United Kingdom}}{{سخ}}{{Nowrap| |
|today = {{پرچم|United Kingdom}}{{سخ}}{{Nowrap| '''∟''' [[میدلند غربی]]}}{{سخ}}{{Nowrap| '''∟''' [[میدلند شرقی]]}}{{سخ}}{{Nowrap| '''∟''' [[شرق انگلستان]]}}{{سخ}}{{Nowrap| '''∟''' [[لندن بزرگ]]}}{{سخ}}{{Nowrap| '''∟''' northern parts of [[جنوب شرقی انگلستان]] (incl. [[آکسفوردشر]] and [[باکینگهامشر]])}}{{سخ}}{{Nowrap| '''∟''' [[چشایر]]}} |
||
|footnotes = |
|footnotes = |
||
}} |
}} |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
== دین == |
== دین == |
||
مرسیا در ابتدا یک حکومت مشرک و [[پگانیسم|پگانیست]] بود اما ''پادشاه پیدا'' در حدود سال ۶۵۶ میلادی [[مسیحیت]] را بصورت پایدار تبدیل به [[دین رسمی]] کشور کرد. در اواخر قرن هفتم اسقف نشین مرسیا |
مرسیا در ابتدا یک حکومت مشرک و [[پگانیسم|پگانیست]] بود اما ''پادشاه پیدا'' در حدود سال ۶۵۶ میلادی [[مسیحیت]] را بصورت پایدار تبدیل به [[دین رسمی]] کشور کرد. در اواخر قرن هفتم اسقف نشین مرسیا تأسیس شد و در سال ۶۵۶ بود که اولین اسقف اعزامی در مرسیا مستقر گشت و قلمرو دینی مرسیا چندین بار دستخوش تغییراتی گشت. |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس| |
{{پانویس|۲}} |
||
[[رده:مرسیا|مرسیا]] |
[[رده:مرسیا|مرسیا]] |
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۱۲
پادشاهی مرسیا Miercna rīce Merciorum regnum مرسیا | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۵۲۷–۹۱۸ | |||||||||||||
پرچم | |||||||||||||
The Kingdom of Mercia (thick line) and the kingdom's extent during the Mercian Supremacy (green shading) | |||||||||||||
وضعیت | Independent kingdom (527–879) Client state of وسکس (c. 879–918) | ||||||||||||
پایتخت | تموورث، استافوردشایر | ||||||||||||
زبان(های) رایج | زبان انگلیسی باستان، زبان لاتین | ||||||||||||
دین(ها) | پگانیسم، مسیحیت | ||||||||||||
حکومت | Absolute monarchy | ||||||||||||
Monarch | |||||||||||||
• ۵۲۷–? | آیسل (اولین) | ||||||||||||
• c. ۶۲۶–۶۵۵ | پندای مرسیا | ||||||||||||
• ۷۱۶–۷۵۷ | ایتلبولد | ||||||||||||
• ۷۵۷–۷۹۶ | اوفا | ||||||||||||
• c. ۸۸۱–۹۱۱ | اتلرد | ||||||||||||
• ۹۱۸ | Ælfwynn (last) | ||||||||||||
قوه مقننه | ویزنگاموت | ||||||||||||
دوره تاریخی | Heptarchy | ||||||||||||
• بنیانگذاری | ۵۲۷ | ||||||||||||
• فروپاشی | ۹۱۸ | ||||||||||||
| |||||||||||||
امروز بخشی از | بریتانیا ∟ میدلند غربی ∟ میدلند شرقی ∟ شرق انگلستان ∟ لندن بزرگ ∟ northern parts of جنوب شرقی انگلستان (incl. آکسفوردشر and باکینگهامشر) ∟ چشایر |
مرسیا (انگلیسی باستان: Miercna rīce) یکی از پادشاهیهای آنگلو-ساکسون بود. نام مرسیا در زبان انگلیسی باستان Mierce یا Myrce به معنی «مرز مردم» میباشد.
این پادشاهی در محور دره رودخانه ترنت و انشعابات آن، یعنی منطقهای که در حال حاضر به عنوان میدلندز انگلستان شناخته میشود، وجود داشته.[۱] پایتخت این پادشاهی در شهر تموورث بود.
برترین حاکم مرسیا اوفا نام داشت. وی تعیین مرز بین مرسیا و پادشاهی ولز را انجام داد و عصر طلایی مرسیا را شکل داد. نیکلاس بروکس معتقدست که "تا پیش از قرن نهم مرسیا مقاومترین حکومت آنگلوساکسون بوده",[۲] و برخی از مورخان مانند Sir فرانک استنتون باور دارند که در دوران اففا انگلستان به وحدت رسید و تمام مناطق تحت امر مرسیا بود.[۳]
دین
مرسیا در ابتدا یک حکومت مشرک و پگانیست بود اما پادشاه پیدا در حدود سال ۶۵۶ میلادی مسیحیت را بصورت پایدار تبدیل به دین رسمی کشور کرد. در اواخر قرن هفتم اسقف نشین مرسیا تأسیس شد و در سال ۶۵۶ بود که اولین اسقف اعزامی در مرسیا مستقر گشت و قلمرو دینی مرسیا چندین بار دستخوش تغییراتی گشت.
منابع
- ↑ Roach & Hartman, eds. (1997) English Pronouncing Dictionary, 15th edition.
- ↑ Brooks, N. (1989). "The formation of the Mercian kingdom". In Steven Bassett (ed.). The Origins of Anglo-Saxon Kingdoms. Leicester. p.159
- ↑ Stenton, F. M. (1970). "The Supremacy of the Mercian kings". In D. M. Stenton (ed.). Preparatory to Anglo-Saxon England. Oxford. pp. 48–66.