آشوریان ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
نماینده مجلس |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Persiansyriansa.JPG|بندانگشتی|چپ|انگشتدان|280px|عکسی قدیمی از آشوریان سنندج.]] |
[[پرونده:Persiansyriansa.JPG|بندانگشتی|چپ|انگشتدان|280px|عکسی قدیمی از آشوریان سنندج.]] |
||
جمعیت [[آشوریان]] ایران در میانهٔ قرن نوزدهم میلادی به ۱۳۸۰۰۰ نفر می‌رسید<ref name="IBTRa">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|چاپ= اوّل |فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۱۶|سال=۱۳۷۷|شابک=ISBN 964-312-363-4}}</ref> که عمدتاً در آذربایجان غربی ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مذهبی [[نستوری]] و [[کاتولیک]] تقسیم می‌شدند.<ref name="IBTRb">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|چاپ= اوّل |فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۲۱|سال=۱۳۷۷|شابک=ISBN 964-312-363-4}}</ref> جمعیت آسوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد.<ref name="IBTRa"/> |
جمعیت [[آشوریان]] ایران در میانهٔ قرن نوزدهم میلادی به ۱۳۸۰۰۰ نفر می‌رسید<ref name="IBTRa">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|چاپ= اوّل |فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۱۶|سال=۱۳۷۷|شابک=ISBN 964-312-363-4}}</ref> که عمدتاً در آذربایجان غربی ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مذهبی [[نستوری]] و [[کاتولیک]] تقسیم می‌شدند.<ref name="IBTRb">{{یادکرد|کتاب= '''ایران بین دو انقلاب'''|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]|ترجمه= احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی|ناشر =نشر نی|چاپ= اوّل |فصل=بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی|صفحه=ص ۲۱|سال=۱۳۷۷|شابک=ISBN 964-312-363-4}}</ref> جمعیت آسوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد.<ref name="IBTRa"/> |
||
پس از [[انقلاب مشروطه]]، با تشکیل [[مجلس شورای ملی]]، در [[قانون اساسی مشروطه]] برای اقلیت‌های دینی هم نمایندگانی درنظر گرفته شد. از جمله، یک نماینده برای مسیحیان آشوری و [[کلدانی]]. این موضوع پس از [[انقلاب ۱۳۵۷]] هم در [[قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران|قانون اساسی]] باقی ماند<ref name="قانون اساسی">{{یادکرد وب|عنوان=قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل شصت و چهارم|نشانی=http://www.shmoton.ir/PDF/Poor/4.pdf|تاریخ بازبینی=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳|صفحه=۱۷}}</ref>. |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
[[رده:اهالی ایران بر پایه دین]] |
[[رده:اهالی ایران بر پایه دین]] |
||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۴۷
جمعیت آشوریان ایران در میانهٔ قرن نوزدهم میلادی به ۱۳۸۰۰۰ نفر می‌رسید[۱] که عمدتاً در آذربایجان غربی ساکن بودند و به دو گروه عمدهٔ مذهبی نستوری و کاتولیک تقسیم می‌شدند.[۲] جمعیت آسوریان ایران در میانهٔ قرن بیستم میلادی به ۲۰۰۰۰ نفر کاهش پیدا کرد.[۱]
پس از انقلاب مشروطه، با تشکیل مجلس شورای ملی، در قانون اساسی مشروطه برای اقلیت‌های دینی هم نمایندگانی درنظر گرفته شد. از جمله، یک نماینده برای مسیحیان آشوری و کلدانی. این موضوع پس از انقلاب ۱۳۵۷ هم در قانون اساسی باقی ماند[۳].
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۱۶، شابک ISBN ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴ مقدار
|شابک=را بررسی کنید: invalid character (کمک) پارامتر|چاپ=اضافه است (کمک) - ↑ ارواند آبراهامیان (۱۳۷۷)، «بخش یکم؛ پیشینهٔ تاریخی»، ایران بین دو انقلاب، ترجمهٔ احمد گل‌محمّدی، محمّدابراهیم فتّاحی، نشر نی، ص. ص ۲۱، شابک ISBN ۹۶۴-۳۱۲-۳۶۳-۴ مقدار
|شابک=را بررسی کنید: invalid character (کمک) پارامتر|چاپ=اضافه است (کمک) - ↑ «قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصل شصت و چهارم» (PDF). ص. ۱۷. دریافت‌شده در ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۳.