شینه (برق)

شینه‌های ۱۵۰۰ آمپری در جعبه توزیع برق یک ساختمان بزرگ.

تصویر شینه چندتایی در یک پست برق

تمام ژنراتور‌ها، ترانسفورماتور‌ها، سیم‌ها و کابل‌های یک نیروگاه یا تبدیل گاه که ولتاژ برابری دارند با یک شمش یا یک رسانا به نام شینه یا باس‌بار (Busbar) در هر فاز بهم متصل می‌شوند. در شینه تمام انرژی ژنراتورها، ترانسفورماتورها یا هر دو بهم می‌پیوندند و از آنجا بطور مستقیم با همان ولتاژ یا به کمک ترانسفورماتور افزاینده یا کاهنده با ولتاژ دیگر به مصرف‌کننده‌ها یا شینه‌های دیگر هدایت می‌گردند. ازاین‌رو می‌توان گفت که شینه وسیله جمع و پخش انرژی در آن واحد است. شینه‌ها را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد:

1. شینه ساده
2. شینه چندتایی

انواع شین‌ها از نظر ظاهری

سیم هوایی

جنس این نوع شین معمولاً از جنس آلومینیوم مقاوم شده با فولاد است (ACSR) که از انعطاف خوبی برخوردار است.

لوله‌ای

این نوع شین برای جریان‌های نامی بیشتر از ۳۰۰۰ آمپر اقتصادی تر است.

شمش با مقطع مستطیلی

این نوع شین عموماً از جنس مس است و بیشتر در تأسیسات داخلی بکار می‌رود زیرا انشعاب گرفتن از شمش تخت نسبت به لوله‌ای آسانتر است.

شمش ها یا اصطلاحا شینه ها و یا تکنیکی باسبار یا همان هادی های جریان برق از جنس مس یا الومینیوم میباشند.

در مکان هایی که شمش کشی یا همان باسبار نیازمند استحکام مکانیکی باشد از شمش با اندیس F بالا استفاده میکنیم. باید در نظر داشت که شمش ها دارای مشخصه اندیسF بین 25 الی 37 هستند.

هر چه این مقدار بیشتر ناخالصی مس بیشتر و دارای استحکام مکانیکی بیشتری است . که معمولا در مکان هایی که شمش ممکن است تحت فشار قرار گیرد شی سنگینی روی ان بیفتد یا جریان اتصال کوتاه زیاد باشد یا زمان جریان اتصال کوتاه طولانی باشد از F بالا معمولا 30 به بالا استفاده میشود. باید در نظر داشت که هر چه این اندیس بیشتر باشد هدایت الکتریکی به دلیل ناخالصی کمتر میشود.

پس در مکان هایی که استحکام مکانیکی اهمیت ندارد میتوان از F پایین استفاده کرد تا هدایت الکتریکی شمش دهی بیشتر شود.