پرش به محتوا

توپوایزومراز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز ابرابزار
خط ۳: خط ۳:
در خلالِ [[همانندسازی]] و [[رونویسی (ژنتیک)|رونویسی]] ژنی، دی‌ان‌ای کمی جلوتر از «چنگال همانندسازی» پیچ می‌خورد. اگر از شدت این درهم‌تنیدگی به نحوی کاسته نشود، این پیچ‌خوردگی موجب توقف همانندسازی دی‌ان‌ای یا آنزیم‌های پلی‌مراز آران‌ای که در این فرایند حضور دارند، خواهد شد.
در خلالِ [[همانندسازی]] و [[رونویسی (ژنتیک)|رونویسی]] ژنی، دی‌ان‌ای کمی جلوتر از «چنگال همانندسازی» پیچ می‌خورد. اگر از شدت این درهم‌تنیدگی به نحوی کاسته نشود، این پیچ‌خوردگی موجب توقف همانندسازی دی‌ان‌ای یا آنزیم‌های پلی‌مراز آران‌ای که در این فرایند حضور دارند، خواهد شد.


به‌منظور جلوگیری و اصلاح این مشکلات توپولوژیک که به‌واسطهٔ مارپیچ دورشته‌ای ایجاد می‌شود، توپوایزومرازها به مولکول دی‌ان‌ای چسبیده و ستون فسفاتی یک یا هر دو رشته را می بًرند. این تجزیه شیمیایی موجب می‌شود رشتهه دی‌ان‌ای از درهم‌تنیدگی یا پیچش شدید خارج شود و پس از پایان مراحل کار، این ستوت فقرات دی‌ان‌ای دوباره به هم وصل می‌شوند. از آنجایی که ترکیب کلی شیمیایی یا اتصالات دی‌ان‌ای، تغییری نمی‌کند، [[سوبسترا|سوبسترای]] و محصول نهایی دی‌ان‌ای ایزومرهای شیمیایی یکدیگر هستند که تنها در توپولوژی کلی‌شان با یکدیگر متفاوتند و نام‌گذاری این آنزیم‌ها از همین واقعیت ناشی می‌شود. در واقع توپوایزومرازها، [[آنزیم]]‌های [[ایزومراز|ایزومرازی]] هستند که بر روی توپولوژی دی‌ان‌ای اثر می‌کنند.<ref name="pmid11395412">{{cite journal | author = Champoux JJ | title = DNA topoisomerases: structure, function, and mechanism | journal = Annu. Rev. Biochem. | volume = 70 | issue = | pages = 369–413 | year = 2001 | pmid = 11395412 | doi = 10.1146/annurev.biochem.70.1.369 | url =}}</ref>
به‌منظور جلوگیری و اصلاح این مشکلات توپولوژیک که به‌واسطهٔ مارپیچ دورشته‌ای ایجاد می‌شود، توپوایزومرازها به مولکول دی‌ان‌ای چسبیده و ستون فسفاتی یک یا هر دو رشته را می‌بُرند. این تجزیه شیمیایی موجب می‌شود رشته دی‌ان‌ای از درهم‌تنیدگی یا پیچش شدید خارج شود و پس از پایان مراحل کار، این ستوت فقرات دی‌ان‌ای دوباره به هم وصل می‌شوند. از آنجایی که ترکیب کلی شیمیایی یا اتصالات دی‌ان‌ای، تغییری نمی‌کند، [[سوبسترا|سوبسترای]] و محصول نهایی دی‌ان‌ای ایزومرهای شیمیایی یکدیگر هستند که تنها در توپولوژی کلی‌شان با یکدیگر متفاوتند و نام‌گذاری این آنزیم‌ها از همین واقعیت ناشی می‌شود. در واقع توپوایزومرازها، [[آنزیم]]‌های [[ایزومراز|ایزومرازی]] هستند که بر روی توپولوژی دی‌ان‌ای اثر می‌کنند.<ref name="pmid 11395412">{{cite journal | author = Champoux JJ | title = DNA topoisomerases: structure, function, and mechanism | journal = Annu. Rev. Biochem. | volume = 70 | issue = | pages = 369–413 | year = 2001 | pmid = 11395412 | doi = 10.1146/annurev.biochem.70.1.369 | url =}}</ref>


توپوایزومرازهای انسانی و باکتریایی، مکانیسم اثر مشابهی بر روی درهم‌تنیدگی رشته‌های دی‌ان‌ای دارند.
توپوایزومرازهای انسانی و باکتریایی، مکانیسم اثر مشابهی بر روی درهم‌تنیدگی رشته‌های دی‌ان‌ای دارند.
خط ۲۷: خط ۲۷:
{{آنزیم-خرد}}
{{آنزیم-خرد}}


[[رده:عدد گروه آنزیمی ۵.۹۹.۱]]
[[رده:عدد گروه آنزیمی ۵٫۹۹٫۱]]
[[رده:همانندسازی]]
[[رده:همانندسازی]]

نسخهٔ ‏۳ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۰۵

توپوایزومرازها (انگلیسی: Topoisomerase) آنزیم‌هایی هستند که پیچش بیش‌ازحد یا بازشدنِ ناکافی رشته‌های دی‌ان‌ای دخالت می‌کنند. مشکلِ درهم‌پیچیدن رشته‌های دی‌ان‌اِی از پیچش ذاتی ساختار دو رشته‌ای و درهم‌تنیدهٔ آن ناشی می‌شود.

در خلالِ همانندسازی و رونویسی ژنی، دی‌ان‌ای کمی جلوتر از «چنگال همانندسازی» پیچ می‌خورد. اگر از شدت این درهم‌تنیدگی به نحوی کاسته نشود، این پیچ‌خوردگی موجب توقف همانندسازی دی‌ان‌ای یا آنزیم‌های پلی‌مراز آران‌ای که در این فرایند حضور دارند، خواهد شد.

به‌منظور جلوگیری و اصلاح این مشکلات توپولوژیک که به‌واسطهٔ مارپیچ دورشته‌ای ایجاد می‌شود، توپوایزومرازها به مولکول دی‌ان‌ای چسبیده و ستون فسفاتی یک یا هر دو رشته را می‌بُرند. این تجزیه شیمیایی موجب می‌شود رشته دی‌ان‌ای از درهم‌تنیدگی یا پیچش شدید خارج شود و پس از پایان مراحل کار، این ستوت فقرات دی‌ان‌ای دوباره به هم وصل می‌شوند. از آنجایی که ترکیب کلی شیمیایی یا اتصالات دی‌ان‌ای، تغییری نمی‌کند، سوبسترای و محصول نهایی دی‌ان‌ای ایزومرهای شیمیایی یکدیگر هستند که تنها در توپولوژی کلی‌شان با یکدیگر متفاوتند و نام‌گذاری این آنزیم‌ها از همین واقعیت ناشی می‌شود. در واقع توپوایزومرازها، آنزیم‌های ایزومرازی هستند که بر روی توپولوژی دی‌ان‌ای اثر می‌کنند.[۱]

توپوایزومرازهای انسانی و باکتریایی، مکانیسم اثر مشابهی بر روی درهم‌تنیدگی رشته‌های دی‌ان‌ای دارند.

توپوایزومراز در دههٔ ۷۰ میلادی توسط «جیمز سی. وانگ» با کشف توپوایزومراز ۱ در باکتری اشریشیا کلی توصیف شد.

جستارهای وابسته

منابع

  1. Champoux JJ (2001). "DNA topoisomerases: structure, function, and mechanism". Annu. Rev. Biochem. 70: 369–413. doi:10.1146/annurev.biochem.70.1.369. PMID 11395412.

پیوند به بیرون