پرش به محتوا

ویلهلم گایگر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ویلهلم گایگر
نام اصلی
ویلهلم لودویگ گیگر
زاده۲۱ ژوئیهٔ ۱۸۵۶
نورنبرگ
درگذشته۲ سپتامبر ۱۹۴۳ (۸۷ سال)
نئوبیبرگ
پیشهایران‌شناسی و هندشناس
ملیتآلمانی
کتاب‌هاتمدن ایرانیان خاوری در دوران باستان
فرزند(ان)هانس گایگر (فیزیکدان)

ویلهلم لودویگ گایگر (به آلمانی: Wilhelm Ludwig Geiger) (زادهٔ ۱۸۵۶ - درگذشته ۱۹۴۳) ایرانشناس، هندشناس و خاورشناس آلمانی بود. زمینهٔ کاری او زبان‌های ایرانی و هندی بود. او متخصص زبان‌های پالی و دیوهی - از زبان‌های مالدیو - بود.

وی در سال ۱۸۵۶ در نورنبرگ به دنیا آمد. بر اثر برخورد و دوستی با پروفسور اشپیگل در مدرسهٔ عالی زبان‌شناسی، با کتاب‌های سانسکریت و اوستا آشنا و بعد رشتهٔ تخصصی خود را در زمینهٔ اوستا ادامه داد. مهم‌ترین کتاب وی به زبان آلمانی تمدن ایرانیان خاوری در دوران باستان است.[۱]

او در ۱۸۹۵ برای یادگیری زبان به سیلان سفرکرد. به پاس پژوهش‌هایش در سیلان دولت سری لانکا در ۱۹۸۹ تصویر او را بر یک تمبر به چاپ رساند.

هانس گایگر فیزیکدان و مخترع شمارشگر گایگر پسر او بود.[نیازمند منبع]

کتابشناسی

[ویرایش]
  • دستور زبان سینهالی
  • ترجمهٔ مهاوامسا روزشمار بزرگ سیلان
  • زبان و ادبیات پالی
  • روزنامه و سفرنامهٔ سیلان
  • مطالعات زبانشناسانهٔ مالدیوی
  • زمینهٔ زبان‌شناسی ایرانی
  • Geiger, w:Civilisation of the Eastern Iranians in Ancient Times. 2, Vol.London, 1885, 1886

منابع

[ویرایش]
  1. گاه‌شماری و جشن‌های ایران باستان، ص ۴۵۲
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Wilhelm Geiger». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۳.
  • هاشم، رضی (۱۳۵۸گاه‌شماری و جشن‌های ایران باستان، تهران: انتشارات فروهر