والتون آلفونسو وبسون

والتون آلفونسو وبسون
والتون آلفونسو وبسون
نماینده دائم آنتیگوا و باربودا در سازمان ملل متحد
	متصدی
	آغاز به کار ; ۱۷ دسامبر ۲۰۱۴
اطلاعات شخصی
زاده	۱ ژانویهٔ ۱۹۵۰
تحصیلات	نیو اسکول (کارشناسی علوم، کارشناسی ارشد); دانشگاه کیس وسترن رزرو (پی‌اچ‌دی)

والتون آلفونسو وبسون (انگلیسی: Walton Alfonso Webson؛ زادهٔ ۱ ژانویهٔ ۱۹۵۰) یک دیپلمات اهل آنتیگوآ و باربودا است و از سال ۲۰۱۴ به عنوان نماینده دائم این کشور^[۱]^[۲] در سازمان ملل متحد در نیویورک بود. در سال ۲۰۱۷ او رئیس هیئت اجرایی صندوق کودکان ملل متحد در سطح بین‌المللی شد.^[۳]

والتون دارای مدرک لیسانس علوم و کارشناسی ارشد در مدیریت سازمان‌های غیرانتفاعی از نیو اسکول در شهر نیویورک می‌باشد. وی همچنین دارای مدرک تحقیقات اجتماعی، کارشناسی علوم و دکترای مدیریت از دانشگاه کیس وسترن رزرو است. والتون از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۴ برای مؤسسه پرکینز برای نابینایان در ماساچوست، ایالات متحده کار کرد و از سال ۲۰۱۱ مدیر پرکینز شد.^[۴]

منابع

↑ New Permanent Representative of Antigua and Barbuda Presents Credentials, United Nations
↑ Dr Webson officially appointed A&B’s Permanent Representative to the UN بایگانی‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine, Antigua Observer
↑ "UNICEF Executive Board | UNICEF Executive Board". www.unicef.org (به انگلیسی). Retrieved 2023-10-18.
↑ "His Excellency Walton Alfonso Webson". washdiplomat.com. Retrieved 2020-07-09.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Walton Alfonso Webson». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ مه ۲۰۲۲.

این یک مقالهٔ خرد یک سیاستمدار است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[un-bio-1] New Permanent Representative of Antigua and Barbuda Presents Credentials, United Nations

[2] Dr Webson officially appointed A&B’s Permanent Representative to the UN بایگانی‌شده در ۲۱ آوریل ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine, Antigua Observer

[3] "UNICEF Executive Board | UNICEF Executive Board". www.unicef.org (به انگلیسی). Retrieved 2023-10-18.

[4] "His Excellency Walton Alfonso Webson". washdiplomat.com. Retrieved 2020-07-09.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

ن ب و رئیس و رؤسای یونیسف
رئیس	Ludwik Rajchman (۱۹۴۶–۵۰) آدلاید سینکلیر (۱۹۵۱–۵۲) آگوست لیندت (۱۹۵۳– ۵۴) Balachandra Rajan (۱۹۵۵–۵۶) Mahmood Shafqat (۱۹۵۷–۵۸) John Ryan (۱۹۵۹) فلیکس اشنایدر (۱۹۶۰) W. A. E. Green (۱۹۶۱) Miguel E. Bustamente (۱۹۶۲–۶۳) Zina Harman (۱۹۶۴–۶۶) Joseph W. Willard (۱۹۶۶–۶۸) İhsan Doğramacı (۱۹۶۸–۷۰) Nils Thedin (۱۹۷۰–۷۲) Narciso G. Reyes (۱۹۷۲–۷۴) Hans Conzett (۱۹۷۴–۷۶) Antonio Ordoñez-Plaja (۱۹۷۶–۷۷) Ferdinand Oyono (۱۹۷۷–۷۸) ساداکو اوگاتا (۱۹۷۸–۷۹) Zaki Hasan (۱۹۷۹–۸۰) Paal Bog (۱۹۸۰–۸۱) Dragan Matelijak (۱۹۸۱–۸۲) Hugo Scheltema (۱۹۸۲–۸۳) Haydée Martínez de Osorio (۱۹۸۳–۸۴) Richard C. Manning (۱۹۸۴–۸۵) Anwarul Karim Chowdhury (۱۹۸۵–۸۶) Maurizio Bucci (۱۹۸۶–۸۷) A.P. Maruping (۱۹۸۷–۸۸) Makoto Taniguchi (۱۹۸۸) Torild Skard (۱۹۸۸–۸۹) Margarita Diéguez (۱۹۸۹–۹۰) لیسبت پالمه (۱۹۹۰–۹۱) Mira Seth (۱۹۹۱–۹۲) Frederick Ward (۱۹۹۲–۹۳) Anne Makinda (۱۹۹۳–۹۴)
رؤسای	Anne Makinda (۱۹۹۴) Khalil Makkawi (۱۹۹۵) Ion Goriță (۱۹۹۶) Mercedes Pulido (۱۹۹۷) Michael Powles (۱۹۹۸) Ibrahim Gambari (۱۹۹۹) Anwarul Karim Chowdhury (۲۰۰۰) مؤسس آبلیان (۲۰۰۱) Andrés Franco (۲۰۰۲) Jenö Staehelin (۲۰۰۳) Lebohang K. Moleko (۲۰۰۴) Mehdi Danesh-Yazdi (۲۰۰۵) Andrei Dapkiunas (۲۰۰۶) Javier Loayza Barea (۲۰۰۷) آندرس لیدن (۲۰۰۸) عمر داو (۲۰۰۹) ابولکلام عبدل مؤمن (۲۰۱۰) سانیا اشتیگلیک (۲۰۱۱) John W. Ashe (۲۰۱۲) یارمو وینانن (۲۰۱۳) ماچاریا کامائو (۲۰۱۴) ملیحه لودهی (۲۰۱۵) اسون یورگنسون (۲۰۱۶) والتون آلفونسو وبسون (۲۰۱۷) تور هاترم (۲۰۱۸) Omer Dahab Fadl Mohamed (۲۰۱۹) رباب فاطمه (۲۰۲۰) Rytis Paulauskas (۲۰۲۱)