هووتستادس‌بلادت
 | |
 نسخه ۱۰ ژانویه ۱۸۶۵ | |
| نوع | روزنامه |
|---|---|
| قطع | روزنامه نیم‌قطع |
| صاحب(ان) امتیاز | اتحادیه جامعه هنری |
| ناشر | کی‌اس‌اف مدیا |
| ویراستار | سوزانا لاندور (از ۲۰۱۶) |
| بنیان‌گذاری | ۱۸۶۴ |
| زبان | زبان سوئدی |
| دفتر مرکزی | هلسینکی |
| شمارگان | ۳۶٬۷۱۹ (۲۰۱۴) |
| وبگاه | |
هووتستادس‌بلادت (Hufvudstadsbladet) پر تیراژترین روزنامه سوئدی‌زبان فنلاند است. دفتر مرکزی آن در هلسینکی واقع شده‌است.[۱]
ترجمه hufvudstad و نام روزنامه در گویش سوئدی فنلاند به روزنامه پایتخت ترجمه می‌شود.[۲]
پیشینه[ویرایش]
اسنادی با ارزش تاریخی متوسط نشان می‌دهد که مؤسس هووتستادس‌بلادت، آگوست شوامن است که در سال ۱۸۶۴ این روزنامه را تأسیس و اولین شماره آن را در ۵ دسامبر همین سال منتشر کرد. اسناد تاریخی رسمی اما تأیید می‌کنند که این روزنامه حداقل از ۱۸۹۰ تا اواخر قرن نوزدهم پر تیراژترین روزنامه در فنلاند بود.[۳]
گسترش[ویرایش]
در سال ۱۹۲۰ شرکتی برای اداره روزنامه تأسیس شد که مالک اصلی و مدیر اجرایی آن آموس اندرسون بود که بین سال‌های ۱۹۲۲ تا ۱۹۳۶ سردبیری هووتستادس‌بلادت را نیز عهده‌دار بود. بنیاد اندرسون از سال ۱۹۴۵ تاکنون مالک روزنامه است. هووتستادس‌بلادت موضعی مستقل و لیبرال دارد.[۴]
در بهار ۲۰۰۴ هووتستادس‌بلادت قالب خود را از صفحه روزنامه قطع بزرگ به روزنامه نیم‌قطع تغییر داد و در همان سال دهمین روزنامه پرتیراژ فنلاند شد. دو سال بعد در سال ۲۰۰۶ هووتستادس‌بلادت به عنوان بهترین روزنامه اروپا انتخاب شد و جایزه روزنامه اروپا را در رده مقاله‌های محلی دریافت کرد.[۵]
از اوت ۲۰۰۶ تا مه ۲۰۱۰ این روزنامه یک مجله هفتگی تمام رنگی به نام ولت با محوریت سبک زندگی منتشر کرد. از ژانویه ۲۰۱۴ هووتستادس‌بلادت یک نسخه عصرانه دیجیتالی را در بستر وب ارائه می‌کند که هر روز ساعت ۴ بعد از ظهر به روز می‌شود. یک ضمیمه هفتگی به نام چشم‌انداز (اطلاعات برنامه‌های تلویزیونی و رادیویی) روزهای پنجشنبه با روزنامه اصلی توزیع می‌شود.[۶]
تیراژ[ویرایش]
در سال ۱۹۰۰ تیراژ روزنامه هووتستادس‌بلادت ۱۷٬۵۰۰ نسخه بود. در دهه ۱۹۲۰ تیراژ آن از هلسینگین سانمات عقب افتاد. در سال ۱۹۹۶ تیراژ روزنامه ۵۹۲۰۶ نسخه و در سال ۲۰۱۴ تیراژ آن ۳۶۷۱۹ نسخه بود.[۷][۸]
منابع[ویرایش]
- ↑ «Finland profile - Media» (به انگلیسی). BBC News. ۲۰۱۹-۰۷-۲۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۴.
- ↑ H⊘yer, Svennik (2003-11-01). "Newspapers without journalists". Journalism Studies. 4 (4): 451–463. doi:10.1080/1461670032000136550. ISSN 1461-670X.
- ↑ The Europa World Year Book 2003. Taylor & Francis. 10 July 2003. p. 1613. ISBN 978-1-85743-227-5. Retrieved 20 November 2014.
- ↑ Oskar Bandle; Kurt Braunmuller; Ernst-Hakon Jahr; Allan Karker; Hans-Peter Naumann; Ulf Teleman (2005). The Nordic Languages 2: An International Handbook of the History of the North Germanic Languages. Walter de Gruyter. p. 1487. ISBN 978-3-11-017149-5. Retrieved 24 November 2014.
- ↑ «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. ۲۰۱۴-۱۲-۲۰. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۴.
- ↑ Jyrki Jyrkiäinen (2009). "Newspaper Chains in Finland 1993–2010". Journal of Media Business Studies. 9 (2): 7–25. doi:10.1080/16522354.2012.11073541.
- ↑ Kenneth Douglas McRae; Mika Helander; Sari Luoma (1999). Conflict and Compromise in Multilingual Societies: Finland. Wilfrid Laurier Univ. Press. p. 315. ISBN 978-0-88920-347-1. Retrieved 20 December 2014.
- ↑ «Wayback Machine» (PDF). web.archive.org. ۲۰۱۵-۰۵-۳۰. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۳۰ مه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۴.
 | این یک مقالهٔ خرد نشریات است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |