همبرگر ۱۰۰ دلاری
همبرگر ۱۰۰ دلاری ("همبرگر صد دلاری") یک اصطلاح عامیانه هوانوردی برای بهانه ای است که یک خلبان هوانوردی عمومی برای پرواز استفاده می‌کند.[۱][۲]
پیش زمینه[ویرایش]
یک سفر همبرگر ۱۰۰ دلاری معمولاً شامل پرواز در مسافت کوتاه (کمتر از دو ساعت)، غذا خوردن در رستوران فرودگاه و سپس پرواز به خانه است. «۱۰۰ دلار» در ابتدا به هزینه تقریبی اجاره یا راه اندازی یک هواپیمای سبک هوانوردی عمومی، مانند سسنا ۱۷۲، برای مدت زمانی که برای پرواز رفت و برگشت به فرودگاه نزدیک نیاز داشت، اشاره داشت. با این حال، افزایش قیمت سوخت از آن زمان باعث افزایش هزینه‌های عملیاتی ساعتی برای بیشتر هواپیماها شده‌است، و یک سسنا ۱۷۲ در حال حاضر ۹۵ تا 180[۳] آمریکا برای هر ساعت هابس، از جمله سوخت، هزینه دارد.[۴]
در پرت، استرالیای غربی، ذهنیت مشابهی منجر به «روتو بان ران» شد. گروهی از خلبانان که در روز جمعه خوب، نان‌های کراس داغ تمام شده بودند، تصمیم گرفتند به نزدیک‌ترین نانوایی روباز در جزیره روتنست پرواز کنند. این اجرا اکنون یک رویداد خیریه سالانه است.[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ Preusch, Matthew (October 26, 2007). "Cleared for Lunching: The $100 Hamburger". The New York Times. Retrieved May 16, 2011.
- ↑ Daniels, Lauren Drewes (2020-02-17). "Come Fly With Us to Pilots' Favorite '$100 Hamburgers'". Dallas Observer. Retrieved 2021-07-06.
- ↑ "Fleet Aircraft". San Carlos Flight Center (به انگلیسی). Retrieved 2020-04-29.
- ↑ "Flights Inc. - Flight Training and Aircraft Rental". www.flights-inc.com. Archived from the original on 23 May 2022. Retrieved 2017-06-02.
- ↑ Royal Aero Club of Western Australia - Commemorative Flights, 2011-01-30, archived from the original on 2011-02-17