نظام نوآوری منطقه ای
 | این نوشتار نیازمند پیوند میانزبانی است. در صورت وجود، با توجه به خودآموز ترجمه، میانویکی مناسب را به نوشتار بیفزایید. |
در اوایل دهه ۱۹۹۰ مفهوم نظام نوآوری منطقه‌ای، از طرف سیاست‌گذاران و محققان به خصوص پژوهشگران مطالعات منطقه‌ای، جغرافی‌دانان اقتصادی و سیاست‌گذاران توسعه منطقه‌ای به عنوان یک چارچوب تحلیلی قابل قبول به منظور توسعه درک فرایندهای نوآوری در اقتصادهای منطقه‌ای پذیرفته شد. عمومیت این مفهوم منعکس کننده ارتباط نقش یادگیری و قلمروی اجتماعی در توسعه اجتماعی و رشد اقتصادی است.[۱]
ویژگی‌های نظام نوآوری منطقه‌ای
[ویرایش]- یک نظام نوآوری منطقه‌ای، ذاتاً یک سیستم اجتماعی است.
- یک نظام نوآوری منطقه‌ای در برگیرنده تعاملات مابین مجموعه‌های مختلف از بازیگران (بخش خصوصی وعمومی) در یک روش سیستماتیک است.
۳- یک نظام نوآوری منطقه‌ای یک الگوی سیستماتیک از تعاملات به منظور افزایش وارتقای شایستگی یادگیری بومی‌شده یک منطقه بیان شده‌است.[۲]
عوامل موثر بر موفقیت نظام های نوآوری منطقه ای
[ویرایش]- فرهنگ همکاری
- فرهنگ مشارکت پذیری
- توانایی و ورزیدگی برای تغییر نهادی
- هماهنگی و وفاق بخش عمومی و خصوصی
- فرهنگ بهره‌وری یا زیر عناصر روابط نیروی کار، همکاری و مسئولیت‌پذیری بنگاه نسبت به جامعه
۶- وجود سازوکار تبادل در حوزه‌های تخصصی و فناورانه، بهره‌وری و تأمین مالی.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]نوآوری -خوشه صنعتی - توسعه منطقه‌ای
منابع
[ویرایش]- ↑ سلامی، رضا؛ صفاری، علی؛ خانی، مرتضی (۱۳۹۴) " بررسی و شناسایی عوامل نهادی و موثر بر نظام نوآوری منطقه ای در خوشه‌های صنعتی". پژوهش وفناوری. شماره 1
- ↑ Doloreux, D. , Parto, S. , (2005). Regional innovation systems: Current discourse and unresolved issues, Technology in Society 27 (2005) 133– 153.
- ↑ ریاحی، پریسا؛ قاضی نوری، سپهر. (۱۳۹۲). "مقدمه ای بر نظام نوآوری (رویکردی گسترده)". مرکزنشردانشگاهی ↑