نت

نُت (به انگلیسی: Note) اصطلاحی در موسیقی، که دو معنی عمده دارد:

• نشانه‌ای است در یادداشت‌های موزیکال برای نشان دادن نسبیِ مدت و زمان اجرای یک صوت؛
• یک صدای معین، به‌تنهایی.

نت‌ها مانند «اتم‌های» بسیاری از موسیقی‌های غربی هستند: تجزیه‌وتحلیل اجزای یک اثر موزیکال که ایفای آن را آسان می‌کند، درک موسیقی، و آنالیز.

اصطلاح نت می‌تواند در هر دو معنیِ عام و خاص: یکی مثل وقتی که می‌گوییم «قطعهٔ تولدت مبارک با دو نتِ هم‌صدا آغاز می‌شود»، و دیگری «قطعه با دو بار تکرارِ یک نت شروع می‌شود». در حالت قبلی، اصطلاح «نت» به یک عمل موسیقایی اشاره می‌کند؛ در دومی، در این حالت به تعدادی از اعمال موسیقایی با یک صوت معین اشاره می‌کند.

حامل

حامل : عبارت است از تعدادی خطوط افقی و موازی، با فواصل مساوی که نت‌های موسیقی روی خطوط و بین خطوط و یک نت بالای حامل و یک نت پایین حامل نوشته می‌شوند. خطوط حامل از پایین به بالا شمرده می‌شوند. در پرکاربردترین حالت حامل از پنج خط تشکیل شده است. به‌وسیلهٔ حامل پنج خطی می‌توان تعداد یازده نت را نشان داد که عبارتند از: پنج نت در روی خطوط، چهار نت بین خطوط، یک نت در بالا (مماس با خط پنجم) و یک نت در زیر حامل (مماس با خط یکم).

علامت‌ها و نشانه‌های تغییردهنده صدا

تعریف : علائمی که در سمت چپ نت‌های موسیقی می‌آیند و بدون تغییر در مکان آنها بر روی حامل باعث تغییر فرکانس نت‌ها می‌شوند.

این علائم شامل: ♯ (دیِز) و ♭ (بِمُل) و X (دوبل دیِز) و (دوبل بِمُل) و ♮ (بِکار) هستند. در موسیقی ایرانی دوعلامتِ سُری و کُرُن نیز وجود دارد.

♯ (دیِز): هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد، آنرا نیم پرده زیرتر می‌کند.

♭ (بِمُل): هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد، آنرا نیم پرده بم‌تر می‌کند.

X (دوبل دیِز): هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد، آنرا یک پرده زیرتر می‌کند.

(دوبل بِمُل): هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد، آنرا یک پرده بم‌تر می‌کند.

♮ (بِکار): هرگاه سمت چپ نتی قرار گیرد، باعث خنثی شدن نشانه تغییردهنده می‌شود و نت به حالت طبیعی برمی‌گردد.

نامگذاری

در نت‌نویسی موسیقایی، علامت‌های تغییردهنده قبل از نت‌ها قرار می‌گیرند. تغییرات سیستماتیک روی هفت نت در گام‌ها را می‌توان در سرکلید نوشت، با توجه به اینکه آنها روی تمامی نتهای مورد نظر در قطعه تأثیر می‌گذارند. تأثیرات سرکلید و علامت‌های تغییردهندهٔ محلی (عرضی) با هم ترکیب نمی‌شوند. اگر سرکلید ♯G را نشان می‌دهد، علامت عرضی ♭ آن را به ♭G تغییر می‌دهد نه به ♮G، اما بعضی اوقات این نوع از علامت‌های تغییردهندهٔ نادر به‌معنی ♮ (طبیعی)، همراه با یک ♭ برای واضح کردن آن بکار می‌رود. همچنین (و عموماً)، علامت در سرکلید همراه با علامت ♯ به‌معنای دوبل دیز است نه سه دیز.

مانند نت‌های مترادف، بسیاری از علامت‌های تغییردهنده صداهای برابری ایجاد می‌کنند که متفاوت نوشته می‌شوند. برای نمونه، بالا بردن نت B به ♯B آن را معادل نت «دو» خواهد کرد. در تمامی حالت‌ها، گام کامل کروماتیک پنج مجموعهٔ جدید به نت‌های اصلی اضافه می‌کند که تعداد آنها به ۱۲ نت می‌رسد (سیزدهمین نت همان اکتاو است)، که هرکدام نیم پرده با دیگری تفاوت دارد.

نتهایی که بر مبنای گام دیاتونیک قراردارند، بعضاً بنام نت‌های دیاتونیک خوانده می‌شوند؛ نت‌هایی که خارج از این مجموعه هستند بعضاً نت‌های کروماتیک خوانده می‌شوند.

در شیوهٔ دیگر نت‌نویسی، که اغلب در کشورهای انگلیسی استفاده می‌شود، از پسوند "is" برای نشان دادن ♯ و "es" (فقط "s" بعد از A, E) برای نشان داده ♭. برای مثال Fis برای ♯F, Ges برای ♭G, Es برای ♭E. این سیستم در آلمان ایجاد شد و اکنون در تمام کشورهای اروپایی که زبان اصلی آنها انگلیسی یا رومانی، نیست بکار می‌رود.

در بسیاری از کشورها که از این سیستم استفاده می‌کنند، حرف H برای نشان دادن B طبیعی در انگلیسی بکار می‌رود، حرف B برای نشان داده ♭B و Heses برای B (نه Bes، که همچنان در سیستم وجود دارد). بلژیک و هلند از همان پسوند استفاده می‌کنند اما نتهای گفته شده A تا G بکار برده می‌شوند، که ♭B همان Bes است. دانمارک همچنین از H استفاده می‌کند اما bes بجای Heses برای B استفاده می‌شود.

جدول کامل گام کروکاتیک بر مبنای C4 یا دوی میانی در زیر آورده می‌شود:

سبک	نوع	نخست		دومی		سومی	چهارمین		پنجمین		ششمین		هفتمین
نام انگلیسی	Natural	C		D		E	F		G		A		B
	Sharp		C sharp		D sharp			F sharp		G sharp		A sharp
	Flat		D flat		E flat			G flat		A flat		B flat
نماد	Sharp		C♯		D♯			F♯		G♯		A♯
	Flat		D♭		E♭			G♭		A♭		B♭
نام اروپای شمالی	Natural	C		D		E	F		G		A		H
	Sharp		Cis		Dis			Fis		Gis		Ais
	Flat		Des		Es			Ges		As		B
نام هلندی (زمانی بعد از ۱۹۹۰ در اسکاندیناوی استفاده می‌شد)	Natural	C		D		E	F		G		A		B
	Sharp		Cis		Dis			Fis		Gis		Ais
	Flat		Des		Es			Ges		As		Bes
روم شرقی	Natural	Ni		Pa		Vu	Ga		Di		Ke		Zo-
	Sharp		Ni diesis (or diez)		Pa diesis			Ga diesis		Di diesis		Ke diesis
	Flat		Pa hyphesis		Vu hyphesis			Di hyphesis		Ke hyphesis		Zo hyphesis
لاتین، آمریکایی، ایتالیایی، فرانسوی، اروپای شرقی و جنوبی	Natural	Do		Re		Mi	Fa		Sol		La		Si
	Sharp		Do diesis		Re diesis			Fa diesis		Sol diesis		La diesis
	Flat		Re bemolle		Mi bemolle			Sol bemolle		La bemolle		Si bemolle
نام‌های متغیر		Ut		-		-	-		So		-		Ti
ژاپنی		ハ Ha		ニ Ni		ホ Ho	ヘ He		トTo		イ I		ロ Ro
سبک هندی		سا	ری کومل	ری	گا کومل	گا	ما	ما تیور/پرتی	پا	دها کومل	دها	نی کومل	نی
بسامد تقریبی [Hz]		۲۶۲	۲۷۷	۲۹۴	۳۱۱	۳۳۰	۳۴۹	۳۷۰	۳۹۲	۴۱۵	۴۴۰	۴۶۶	۴۹۴
MIDI شماره نت		۶۰	۶۱	۶۲	۶۳	۶۴	۶۵	۶۶	۶۷	۶۸	۶۹	۷۰	۷۱

پنج خط حامل که نُت‌های C, D, E, F, G, A, B, C listen aرا نشان می‌دهند.

جستارهای وابسته

• موسیقی
• سُلفِژ

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی

کتاب‌شناسی

• Nattiez, Jean-Jacques (1990). Music and Discourse: Toward a Semiology of Music (Musicologie générale et sémiologue, 1987). Translated by Carolyn Abbate (1990). ISBN 0-691-02714-5.

پیوند به بیرون

• Converter: Frequencies to note name, +/- cents
• Note names, keyboard positions, frequencies and MIDI numbers
• Music notation systems − Frequencies of equal temperament tuning - The English and American system versus the German system
• Frequencies of musical notes