ناوچه سوخوتای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اچ‌تی‌ام‌اس سوخوتای در ۱۹۸۷
پیشینه
مالک (تایلند)
نام: اچ‌تی‌ام‌اس سوخوتای
نام‌گذاری: پادشاهی سوخوتای
سازنده: Tacoma Boatbuilding Company, Tacoma, Washington, United States
آب‌اندازی: ۲۶ مارس ۱۹۸۴
آغاز کار: ۲۰ ژوئیه ۱۹۸۶
اعزام: ۱۰ ژوئن ۱۹۸۷
سرنوشت: Sank on 1۸ دسامبر ۲۰۲۲
نشان:
مشخصات اصلی
نوع: Ratanakosin-class corvette
وزن: ۹۶۰ تن
درازا: ۷۶٫۸ متر (۲۵۲ فوت ۰ اینچ)
پهنا: ۹٫۶ متر (۳۱ فوت ۶ اینچ)
آبخور: ۴٫۵ متر (۱۴ فوت ۹ اینچ)
سرعت: ۲۶ گره (۴۸ کیلومتر بر ساعت؛ ۳۰ مایل بر ساعت) maximum[۱]
برد: ۳٬۰۰۰ مایل دریایی (۵٬۶۰۰ کیلومتر؛ ۳٬۵۰۰ مایل) at ۱۶ گره (۳۰ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۸ مایل بر ساعت)[۱]
خدمه تکمیلی: ۸۷
حسگرها و
دستگاه‌های پردازشگر:
  • ۱ × Decca 1226 surface-search radar
  • ۱ × HSA ZW-06 surface-search radar
  • ۱ × HSA DA-05 air/surface-search radar
  • ۱ × HSA WM-25 fire-control radar
  • ۱ × HSA LIROD-8 optical fire-control system
  • STN Atlas DSQS-21C hull-mounted sonar
مهمات:
  • Missiles
  • Guns
  • Torpedoes
  • ناوچه سوخوتای یا اچ‌تی‌ام‌اس سوخوتای (FS-442) (تای: เรือหลวงสุโขทัย) یک ناوچه سلطنتی از ناوگان تایلندی راتاناکوسین متعلق به نیروی دریایی سلطنتی تایلند بود. نام این کشتی برگرفته از پادشاهی سوخوتای است که به‌طور سنتی به عنوان نخستین پادشاهی تایلندی در امتداد رود چائو پرایا در نظر گرفته می‌شود.

    در ۱۸ دسامبر ۲۰۲۲ در خلیج تایلند بادهای شدید و امواج قوی باعث شد که آب دریا به داخل کشتی جنگی جاری شود. این آب‌گیری باعث اتصال کوتاه الکتریکی و در پی آن خرابی و از کار افتادن پمپ‌ها شد. سوخوتای به آب‌گیری ادامه داد تا اینکه در نهایت یک شبه در دریا غرق شد. شش روز پس از غرق شدن، نیروی دریایی سلطنتی تایلند ۷۶ ملوان را نجات داد و یازده مرد را پیدا کرد که شش نفر از آنها شناسایی شده‌اند. ۱۸ نفر از ۱۰۵ خدمه در لیست ناپدیدشدگان هستند.

    ساخت و ساز[ویرایش]

    سوکوتای یک کوروت کلاس راتاناکوسین بود. این کشتی که در ۹ می ۱۹۸۳ برای نیروی دریایی سلطنتی تایلند سفارش داده شد، توسط شرکت قایق سازی تاکوما در تاکوما، واشینگتن، ایالات متحده، در ۲۶ مارس ۱۹۸۴ ساخته و آماده شد.[۲][۳]. ناوهای کلاس راتاناکوسین، که دو فروند از آن‌ها بود، ۷۶٫۸ متر (۲۵۲ فوت ۰ اینچ) طول، ۹٫۶ متر (۳۱ فوت ۶ اینچ) عرض، و با جابجایی ۹۶۰ تن در بار کامل داشتند. این کلاس دارای ویژگی‌های مشترک با ناوگان دریایی کلاس بدر است. این کشتی از دو موتور دیزلی بهره می‌برد که دارای دو شفت پروانه بودند که حداکثر سرعت ۲۶ گره (۴۸ کیلومتر در ساعت؛ ۳۰ مایل در ساعت) و برد ۳۰۰۰ مایل دریایی (۵۶۰۰ کیلومتر؛ ۳۵۰۰ مایل) در ۱۶ گره (۳۰ کیلومتر در ساعت) را فراهم می‌کرد. خدمه خدمه ۸۷ نفر بودند که ۱۵ نفر از آنها افسر بودند، به علاوه یک گروه مورد انتظار از کارکنان افسر پرچم. سوخوتای در ۲۰ ژوئیه ۱۹۸۶ راه‌اندازی شد.[۳] این کشتی آخرین کشتی بزرگی بود که در تاکوما Boatbuilding's Yard 1 در آبراه Hylebos تکمیل شد.[۴]

    منابع[ویرایش]

    1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Royal Thai Navy's Ratanakosin-class corvette HTMS Sukhothai has sunk". Navy Recognition. 19 December 2022.
    2. Mao, Frances (19 December 2022). "Thailand warship capsizes leaving 31 sailors missing". BBC News. Retrieved 19 December 2022.
    3. ۳٫۰ ۳٫۱ Jane's (2002), p. 709.
    4. "A New Gunboat for Thailand". The News Tribune. 21 July 1986. p. 12.

    پیوند به بیرون[ویرایش]