میشل اونیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میشل اونیل

عضو مجمع‌قانونگذاری ایرلند شمالی
اونیل در ۲۰۲۲
وزیر اول ایرلند شمالی
آغاز به کار
۳ فوریه ۲۰۲۴
همکار با اِما لیتل پنگلی
پس ازپل گیوان
پیش ازخالی
رئیس و معاون شین فین
آغاز به کار
۱۰ فوریه ۲۰۱۸
پس ازمری لو مک‌دونالد
وزیر سلامتی
دوره مسئولیت
۲۵ مه ۲۰۱۶ – ۲ مارس ۲۰۱۷
پس ازسیمون هامیلتون
(بهداشت، خدمات اجتماعی و عمومی ایمنی)
پیش ازرابین سوان
وزارت زراعت، محیط زیست و امور روستایی
دوره مسئولیت
۵ مه ۲۰۱۱ – ۶ مه ۲۰۱۶
پس ازمیشل گیلدرنیو
پیش ازمیشل مک لیون
(کشاورزی، محیط زیست و امور روستایی)
شهردار دانگنون و ساوت تایرون
دوره مسئولیت
ژوئن ۲۰۱۰ – ژوئن ۲۰۱۱
پس ازفرانسی مالوی
پیش ازکنت رید
عضو مجلس قانونگذاری (ایرلند شمالی) - مید اولستر
آغاز به کار
۷ مارس ۲۰۰۷
پس ازجرالدین دوگان
اطلاعات شخصی
زاده
میشل دوریس

۱۰ ژانویهٔ ۱۹۷۷ ‏(۴۷ سال)
فرموی، شهرستان کورک، ایرلند
حزب سیاسیشین فین
همسر(ان)Paddy O'Neill (ا. ۱۹۹۵–۲۰۱۴)
فرزندان۲
وبگاه
هنگامی‌که ارلین فاستر در ۱۴ ژوئن ۲۰۲۱از ریاست دولت استعفا داد، اونیل نقش جایگزین را ایفا کرد. او در ۱۷ ژوئن ۲۰۲۱ دوباره در کنار پل گیوان به عنوان معاون رئیس‌دولت منصوب شد.

میشل اونیل (به انگلیسی: Michelle O'Neill) (زاده ۱۰ ژانویه ۱۹۷۷)[۱] یک سیاستمدار ایرلندی است که از ۳ فوریه ۲۰۲۴ به عنوان وزیر اول ایرلند شمالی خدمت می‌کند. اونیل همچنین بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ معاون وزیر اول ایرلند شمالی بوده و از سال ۲۰۱۸ به عنوان معاون رئیس شین فین خدمت کرد. او از سال ۲۰۰۷ عضو مجلس قانونگذاری (MLA) برای حوزه مید اولستر است.

اونیل از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ در شورای شهر دانگنون و ساوت تایرون خدمت کرد. او به عنوان اولین شهردار زن دانگنون و ساوت تایرون از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ خدمت کرد. در سال ۲۰۰۷، او به عنوان نماینده مید آلستر در مجلس ایرلند شمالی انتخاب شد. در سال ۲۰۱۱، اونیل توسط معاون وزیر اول مارتین مک گینس به عنوان وزیر کشاورزی و توسعه روستایی منصوب شد. وی در سال ۲۰۱۶ به سمت وزیر بهداشت منصوب شد.[۲][۳][۴][۵][۶] در ژانویه ۲۰۲۰، پس یک دهه، حضور در قدرت اجرایی و تقسیم قدرت، معاون وزیر اول ایرلند شمالی شد. بعد از استعفای پل گیوان به عنوان وزیر اول در ۳ فوریه ۲۰۲۲، اونیل به‌طور خودکار از سمت خود استعفا داد. حزب شن فین پس از انتخابات محلی ۲۰۲۲ به بزرگ‌ترین حزب در مجمع قانونگذاری ایرلند شمالی تبدیل شد و اونیل را در صف پست وزیر اول ایرلند شمالی قرار داد. با این حال، او تا دو سال بعد این سمت را بر عهده نگرفت، زیرا حزب اتحادگرای دموکراتیک (DUP) به دلیل مخالفت خود با پروتکل ایرلند شمالی بر سر برگزیت از معرفی معاون وزیر اول خودداری کرد. در ۳ فوریه ۲۰۲۴، اونیل به عنوان وزیر اول ایرلند شمالی منصوب شد. این اولین بار بود که یک جمهوری‌خواه ایرلندی به این سمت می‌رسد.

منابع[ویرایش]

  1. "Michelle O'Neill: Who is Sinn Féin's new Northern leader?". BBC News. 23 January 2017. Archived from the original on 25 January 2017. Retrieved 25 January 2017.
  2. "New northern Sinn Féin leader tells both governments to step up to the plate". 23 January 2017. Archived from the original on 26 January 2017. Retrieved 24 January 2017.
  3. "We stand for equality, respect and integrity – O'Neill". www.sinnfein.ie. Archived from the original on 29 January 2017. Retrieved 23 January 2017.
  4. "Michelle O'Neill takes over as new Sinn Féin leader in North". The Irish Times. Archived from the original on 22 February 2017. Retrieved 23 January 2017.
  5. Mid Ulster بایگانی‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine, ARK.ac.uk; accessed 3 March 2017.
  6. "The Northern Ireland Assembly". Archived from the original on 2 May 2017. Retrieved 29 March 2017.