میشارو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میشارو
تجسم الهی عدالت
مرکز فرهنگی غالبدور-ریموش
نماداحتمالا ترازو[۱]
اطلاعات شخصی
والدینادد و شالا
خواهر و برادراوسور-اماسو، شوبانونا، منونسی، ناماشماش
شریک زندگیایشارتو
همتایان
همتای اوگاریتیمشارو
همتای فنیقیمیسور

میشارو خدایی بین‌النهرینی بود، نماد عدالت که گاهی در مقام یک داور تصویر می‌شد.

نام و شخصیت[ویرایش]

نام میشارو به معنای «عدالت» است[۲] و کارکرد او در جایگاه ذات الهی این مفهوم بود.[۳]

ارتباط با سایر خدایان[ویرایش]

میشارو را پسر خدای آب‌وهوا ادد می‌دانستند و در فهرست خدای آن = آنوم در همان بخشی نام او آمده که سایر فرزندان این خدا (اوسور-اماسو، شوبانونا، منونسی، ناماشماش) ذکر شده‌اند.[۲] مادر آنها شالا بود.[۴]

پرستش[ویرایش]

قدیمی ترین شواهد پرستش میشارو مربوط به دوره سلسله سوم اور است.[۵] او در باد-تیبیرا دوره حکومت شو-سین پرستش می‌شد.[۶] او همچنین در نامهای تئوفوری اکدی مانند پوزور-میشار گواهی شده است.[۵]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]