منطق وجهی نرمال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در منطق، یک منطق وجهی نُرمال (به انگلیسی: Normal modal logic)، یک مجموعۀ L از فرمول فرمول‌های وجهیست که L شامل موارد زیر است:

  • همۀ همان‌گویی‌های گزاره‌ای
  • همۀ موارد از طرح-گزاره (به انگلیسی: schema) کریپکی:

و تحت موارد زیر بسته‌است:

  • قاعدۀ تفکیک (وضع مقدم): ؛
  • قاعدۀ ضرورت: نتیجه می‌دهد .

کوچک‌ترین منطقی که شرایط بالا را برآورده می‌کند K نام دارد. اکثر منطق‌های وجهی که امروزه معمولاً استفاده می‌شوند (در غالب انگیزه‌های فلسفی)، به عنوان مثال، S۴ لویس و ، گسترش‌هایی از K هستند. با این حال، تعدادی از منطق‌های دیانتیک (فقهی) و معرفتی، برای مثال، غیر نرمال هستند، اغلب چون از طرح-گزاره کریپکی چشم‌پوشی می‌کنند.

منطق‌های وجهی نرمال رایج[ویرایش]

جدول زیر، چندین منطق وجهی نرمال رایج را فهرست می‌کند. شرایط قاب برای برخی از دستگاه‌ها ساده‌سازی شده‌است: این منطق‌ها نسب به کلاس‌های قاب داده شده در جدول کامل هستند، ولی ممکن است متناظر با کلاس گسترده‌تری از قاب‌ها نیز باشند. پیشترتیب تام مجموعۀ جزئاً مرتب متناهی

نام بدیهیات قاب بیماری
K تمام قاب‌ها
T T بازتابی
۴ متعدی
T, ۴ پیشترتیب
T, 5 یا D, B, ۴ رابطه هم‌ارزی
S۴٫۳ T, 4, H پیشترتیب تام
S۴٫۱ T, 4, M پیشترتیب
S۴٫۲ T, 4, G پیشترتیب مستقیم
GL GL یا ۴, GL ترتیب جزئی اکید متناهی
,Grz S۴Grz Grz یا T, 4, Grz ترتیب جزئیمتناهی
D D سری
D۴۵ D, ۴, ۵ متعدی، سری و اقلیدسی