منشآت نمکین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

منشآت نَمَکین نام کتابی است به فارسی که در هند و در هنر انشاء و نامه‌های دیوانی و دوستانه نوشته شده‌است.

مؤلف این کتاب ابوالقاسم نمکین حسینی و تاریخ نگارش آن ۳ شعبان ۱۰۰۶ است. وی این کتاب را به نام اکبرشاه در هشت باب و خاتمه نوشته‌است.

منشآت نمکین دربرگیرنده نمونه‌های نگارشی برای فتح‌نامه‌ها، منشورها، نامه‌ها، عریضه‌ها، مراسله‌ها، صحیفه‌ها، و متفرقات (قباله، تمسک، سجل، وثیقه، خطبه، دعا، عهدنامه، مطایبات و افسون‌ها) می‌باشد.

منشآت نمکین مجموعهٔ بسیار بزرگی است و یکی از بزرگ‌ترین مجموعه‌های نمونه نامه‌نگاری فارسی است که از دوران گورکانیان بر جا مانده‌است.

منابع[ویرایش]

*دانش‌پژوه، محمدتقی. «دبیری و نویسندگی». روزنامه هنر و مردم، دوره۹–۱۰، ش۱۰۱–۱۱۸ (اسفند۴۹ ـ مرداد۵۱).

  • Zilli, Ishtiyaq Ahmad. 2007. The Mughal state and culture, 1556-1598: selected letters and documents from Munshaat-i-Namakin. New Delhi: Published by Ajay Kumar Jain for Manohar.