ملاقه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ملاقه آلومینیومی

ملاقه یا چُمچِه (فارسی تاجیکستان: کَفلِز)گونه ای قاشق بزرگ با دسته‌ای بلند است که بخش برداشت غذایی آن کاسه‌ای شکل و گود می‌باشد. ملاقه بیشتر برای جا به جایی مایعات و سرو سوپ و آش استفاده می‌گردد.[۱] واژه ملاقه (مل+آک+ه) از ریشه آریایی مل mal به معنای mix قاطی کردن و به هم زدن ساخته شده است که پسوند آک نشانگر کنندگی و پسوند ه نشانگر همانندی است. ازینرو معنای ملاکه (ملاقه) همانا همزنه (مانند وردنه) است. واژه ملات (مل+ات=دارای هالت مخلوط شدگی) و ملاکه هم خانواده هستند. ملاقه (قاشق بزرگ) از ملعقه عربی اخذ شده؛ مثل ملافه که فارسی ملحفه (رختخواب) است.

پانویس[ویرایش]

  1. Oxford Dictionary of English، Oxford، ۲۰۰۵، ص. ۹۷۷، شابک ۹۷۸۰۱۹۸۶۱۰۵۷۱