مسعود سپهر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
مسعود سپهر
زادهٔ۱۳۳۵
تهران، ایران
درگذشت۹ بهمن ۱۴۰۱
بیمارستان شهدای تجریش، تهران
ملیتایرانی
تحصیلاتفارغ‌التحصیل کالج چاپ لندن انگلستان، ۱۳۵۶
دکتری حرفه‌ای (وزارت فرهنگ و آموزش عالی)
پیشهطراح گرافیک
شناخته‌شده برایگرافیک
کارهای برجستهطراحی ۴ نشان ملی کشوری (فرهنگ و هنر، خدمت، ایثار، مهر)

مسعود سپهر (زاده ۱۳۳۵ تهران – درگذشته ۹ بهمن ۱۴۰۱) ازجمله طراحان پیشرو و اثرگذار حوزه گرافیک و فارغ‌التحصیل رشته طراحی گرافیک بود. فعالیت حرفه‌ای او بیشتر دربرگیرندهٔ طراحی حروف برای فونت فارسی، طراحی نشانه و هویت جامع بصیر، تندیس و نشان است. طراحی قلم یکان و آموزه، استاندارسازی علائم و نشانه‌های متروی تهران و چهار نشان تخصصی از هفت نشان ملی از جمله کارهای اوست.[۱][۲][۳][۴][۵]

زندگی‌نامه[ویرایش]

مسعود سپهر در سال ۱۳۳۵ در تهران متولد شد و در سال ۱۳۵۶ از کالج چاپ لندن فارغ‌التحصیل شد. او دارای مدرک لیسانس طراحی گرافیک، تایپوگرافی و برنامه‌ریزی چاپ است.[۶]مسعود سپهر در سال ۱۳۵۱ مدرک فوق لیسانس خود را در این رشته اخذ کرد. همچنین دارای مدرک دکترای حرفه ای از وزارت فرهنگ و آموزش عالی است و از سال ۱۳۷۲ آموزش تکمیلی را از مرکز آموزشی اپل پاریس دنبال کرده‌است.[۷] مسعود سپهر از جمله طراحان پیشرو و اثرگذار طراحی‌گرافیک ایران بود و از زمان تأسیس انجمن به‌طور مستمر در دوره‌های مختلف هیئت‌های مدیره و کمیته‌ها و در حوزه‌های پژوهشی انجمن فعالیت مؤثر داشت. سپهر نخستین نظامنامه گرافیک حرفه‌ای را به رشته تحریر درآورد. وی همچنین علاوه بر خلق آثار ارزشمند فراوان گرافیک در طول سال‌ها فعالیت حرفه‌ای خود، تألیف و ترجمه‌های بسیاری را نیز در حوزه تخصصی دیزاین و طراحی‌گرافیک برای علاقه‌مندان، دانشجویان و طراحان به جا گذاشت. سپهر همچنین، اولین نظامنامه گرافیک حرفه ای را به رشته تحریر درآورده است. تایپ فیس قلم «یکانم»، «آموزه» و «مُبین» و طراحی علائم راهنمایی مترو تهران را او طراحی کرده‌است. طراحی کارت شناسایی ملی نیز با هدایت مسعود سپهر انجام شده‌است.[۸][۹]از فعالیت‌های تألیف و نگارش او می‌توان به ترجمه کتاب «مبادی سواد بصری» در سال ۱۳۶۸ اشاره کرد که تا به امروز به بیش از ۵۵ چاپ رسیده‌است. «مقالات پنتاگرام»، «شرحی بر نشانه» و «طراحی نشانه» و «تجزیه و تحلیل آثار گرافیک» برخی دیگر از کتاب‌های اوست.[۱۰]

فعالیت‌ها[ویرایش]

  • طراحی صد و هشتاد علامت و نام کتبی برای مؤسسات، شرکت‌ها و محصولات
  • عضو کارگروه سه نفره تدوین دروس و بازنگری واحدهای درسی رشته ارتباط تصویری، برای دانشگاه‌های کشور
  • طراحی ۴ نشان کشوری (خدمت، شجاعت، فرهنگ و هنر، مهر)
  • طراح گرافیک، شرکت طراحی پیتر هَچ، لندن انگلستان (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
  • عضو هیئت مؤسس و رئیس هیئت مدیره تعاونی طراحان گرافیک ایران(۱۳۷۱–۱۳۶۸)
  • عضو هیئت مشاوران و داوران اولین و دومین دو سالانه گرافیک ایران(۱۳۷۸–۱۳۷۴)
  • عضو هیئت مؤسس انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران/ ۱۳۷۵
  • مشاور هیئت مدیره، عضو هیئت مدیره و بازرس انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران(۱۳۸۵–۱۳۷۶)
  • نایب رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران(۱۳۸۸–۱۳۸۵)[۱۱][۱۲]

سوابق تدریس[ویرایش]

  • دانشگاه هنر(۱۳۶۹–۱۳۵۷)
  • دانشگاه آزاد اسلامی(۱۳۷۸–۱۳۷۴)[۱۳]

افتخارات و جوایز[ویرایش]

  • جایزه طراحی بهترین نشانه در اولین دو سالانه طراحان گرافیک ایران[۱۴]

درگذشت[ویرایش]

مسعود سپهر در پی پیش‌آمد حادثه و بعد از سپری کردن بیش از دو هفته بیهوشی کامل، صبح روز ۹ بهمن ماه سال ۱۴۰۱ در بیمارستان شهدای تجریش تهران درگذشت.[۱۵]

منابع[ویرایش]

  1. «گفت و گو با ابراهیم حقیقی دربارهٔ جایگاه زنده یاد مسعود سپهر/ بهناز شیربانی». روزنامه شرق.
  2. «گرافیست‌ها به نمک و شیرینی شهرها می‌افزایند». خبرگزاری مهر.
  3. «هنر آیینی یکی از عمیق‌ترین رویکردهای هنر است/انتخاب جهت دار آثار حیات هنر را به خطر می‌اندازد». خبرگزاری موج.
  4. «اولین «کارت ملی» ایران را چه کسی طراحی کرد؟». فردانیوز.
  5. «با مرگش همه را دور هم جمع کرد!». ایسنا.
  6. «بزرگداشت مسعود سپهر در خانه هنرمندان ایران». ایرنا.
  7. «سپهر شدن سخت است!». ایسنا.
  8. «حادثه سقوط ازساختمان برای یک هنرمند گرافیست/مسعود سپهر به کما رفت». خبرگزاری مهر.
  9. «مسعود سپهر طراح گرافیک پیشکسوت درگذشت». ایرنا.
  10. «مردی که نقشه‌های راهنمای مترو تهران را طراحی کرد». همشهری آنلاین.
  11. «مسعود سپهر». موسسه آموزش عالی معماری وهنر پارس. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ اوت ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۵ اوت ۲۰۲۳.
  12. «بهترین لوگوها متعلق به کدام بانک‌هاست». انصاف نیوز.
  13. «قدرت این نشانه‌ها را دست کم نگیرید». ایسنا.
  14. «مسعود سپهر "کتاب و طراحی گرافیک" را تشریح می‌کند». ایسنا.
  15. «مسعود سپهر گرافیست درگذشت». ایلنا.