مرز طبیعی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اودر، مرز طبیعی بین لهستان و آلمان

مرز طبیعی (به انگلیسی: Natural borderمرزی بین دولت‌ها یا زیرمجموعه‌های آنها است که با تشکیلات طبیعی مانند رودخانه‌ها یا رشته‌کوه‌ها همراه است. «دکترین مرزهای طبیعی» در فرهنگ غربی در سدهٔ هجدهم بر اساس ایده‌های «طبیعی» ژان ژاک روسو و توسعه مفاهیم ملی‌گرایی گسترش یافت.[۱] مفهوم مشابه در چین در گذشته از مناطق کنترل طبیعی گسترش یافته‌است.[۲]

مرزهای طبیعی در اروپای شرقی

مرزهای طبیعی از لحاظ تاریخی از نظر استراتژیک مفید بوده‌اند زیرا به راحتی قابل دفاع هستند. مرزهای طبیعی در جنگ‌های مدرن معنادار باقی می‌مانند، حتی اگر فناوری و مهندسی نظامی تا حدودی ارزش راهبردی آنها را کاهش داده‌است.

مرزهای طبیعی در صورت جابجایی می‌توانند منبع اختلاف سرزمینی باشند. یکی از این نمونه‌ها ریو گرانده است که بخشی از مرز بین ایالات متحده و مکزیک را مشخص می‌کند که جابجایی آن سبب درگیری‌های چندجانبه شده‌است.

منابع[ویرایش]

  1. Dikshit, Ramesh Dutta (1999). Political Geography: the Spatiality of Politics (3rd ed.). New Delhi: McGraw-Hill. p. 70. ISBN 978-0-07-463578-0.
  2. Wheatley, Paul (1971). The Pivot of the Four Quarters: a preliminary enquiry into the origins and character of the ancient Chinese city. Chicago: Aldine Publishing. pp. 170–173. ISBN 978-0-85224-174-5.