محوطه‌های باستانی استان البرز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

محوطه‌های باستانی شهرستان ساوجبلاغ از جمله مناطق باستانی ایران می‌باشد که بر اساس پژوهش‌های باستانشناختی در محوطه‌های بیشمار از جمله تپه‌ها، گورستان‌های باستانی و قلعه‌های متروکه و ... سابقه باستانی این شهرستان را در سطحی قابل توجه بالا برده‌است.در مناطق مختلف این شهرستان می‌توان آثار و شواهد بی شماری را از دوره‌های مختلف باستانی و قبل تاریخ تا دوران اسلامی نام برد.

فهرست مناطق باستانی[ویرایش]

گورستانها[ویرایش]

طبق آثارهای مکشوفه از سطح شهرستان در دوران گذشته اجساد را در کف غارها و کف منازل و حتی آب‌انبار‌ها دفن می‌کردند.گورهای باستانی شهرستان ساوجبلاغ به سه دسته زیر دسته بندی می‌شوند:

  • ۱- گورهای ساده شامل تدفین اجساد به پهلوی چپ یا راست
  • ۲-گور خمره ها(اقوام اشکانی)
  • ۳-گورهای سنگی

تدفین بیش از یک نفر در اکثر محوطه‌های عصر آهن وجود داشته‌است مانند گورستان مرجان و لمبران طالقان.از جمله مهمترین گورستانهای باستانی شهرستان ساوجبلاغ عبارتند از:

تپه‌های باستانی[ویرایش]

قلاع باستانی[ویرایش]

غارهای باستانی[ویرایش]

گور دخمه ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • ذکرالله زنجانی، شناسنامه تاریخی ساوجبلاغ وامامزادگان.به سفارش فرمانداری ساوجبلاغ.۱۳۸۵شمسی
  • قلاع اسماعیلیه در رشته کوه‌های البرز، دکتر منوچهر ستوده، انتشارات طهوری، سال ۱۳۶۲
  • سفال و سفال گری در ایران.سیف الله کامبخش .نشر ققنوس ۱۳۸۳
  • ابوالقاسم حاتمی، آثار تاریخی ساوجبلاغ و نظرآباد، تهران، سازمان میراث فرهنگی کشور (پژوهشگاه)
  • حسین عسگری، دشتی به وسعت تاریخ، تهران: نشر شهید سعید محبی، ۱۳۸۶
  • پیتر ویلی، قلاع حشاشین، ترجمه علی محمد سالکی، انتشارات علمی ۱۳۶۷
  • سایت اطلاع رسانی طالقان

جستارهای وابسته[ویرایش]