پرش به محتوا

لینزی هویل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از لیندسی هویل)

لینزی هویل

Hoyle in 2020
Speaker of the House of Commons
of the United Kingdom
آغاز به کار
4 November 2019
پادشاهالیزابت دوم
نخست‌وزیربوریس جانسون
قائم‌مقامEleanor Laing
پس ازجان برکو
Deputy Speaker of the House of Commons
Chairman of Ways and Means
دوره مسئولیت
8 June 2010 – 4 November 2019
Speakerجان برکو
پس ازAlan Haselhurst
پیش ازEleanor Laing
Member of Parliament
for Chorley
آغاز به کار
1 May 1997
پس ازDen Dover
اکثریت17,392 (43.6%)
Chorley Borough Councillor
for ادلینگتون، لانکاشر
دوره مسئولیت
1 May 1980 – 7 May 1998
پس ازA. Moss
پیش ازCatherine Hoyle
اطلاعات شخصی
زاده
Lindsay Harvey Hoyle

۱۰ ژوئن ۱۹۵۷ ‏(۶۷ سال)
ادلینگتون، لانکاشر, England
حزب سیاسیNone (2019–present)
دیگر عضویت‌های سیاسیحزب کارگر (بریتانیا) (before 2019)
همسر(ان)
  • Lynda Anne Fowler (ا. ۱۹۷۴–۱۹۸۲)
  • Catherine Swindley
    (ا. ۱۹۹۳)
فرزندان2
والدینDoug Hoyle (father)
پیشه
  • Politician
  • Businessman

لینزی هویل، نام کامل: سر لینزی هاروی هویل (به انگلیسی: Sir Lindsay Harvey Hoyle)، سیاستمدار بریتانیایی و عضو مجلس عوام بریتانیاست که از ۴ نوامبر ۲۰۱۹ به عنوان رئیس مجلس عوام برگزیده شد.[۱]

سر لینزی هویل

زندگی شخصی[ویرایش]

سر هویل زاده ۱۰ ژوئن ۱۹۴۷ در منطقه لنکشر انگلستان است.[۱]

پدرش داگ هویل، عضو مجلس نمایندگان از حزب کارگر (زاده ۱۹۳۰) و مادرش پالین اسپنسر (درگذشته در ۱۹۹۱) بود.

او در شهر بالتن از توابع منچستر بزرگ به مدرسه و کالج رفت و پیش از اینکه وارد پارلمان بریتانیا شود، در صنعت نساجی، کسب و کار شخصی خودش را داشت.[۲]

حرفه سیاسی[ویرایش]

لینزی هویل در سال ۱۹۸۰ میلادی از در منطقه چورلی در جنوب انگلستان در انتخابات شورای محلی به نمایندگی از حزب کارگر شرکت کرد و پیروز شد.[۳]

در انتخابات سراسری سال ۱۹۹۷ بریتانیا، هویل به نمایندگی از حزب کارگر در حوزه انتخابیه چورلی به رقابت پرداخت و با اکثریت ۷۶۲۵ رای پیروزی شد. این نخستین پیروزی حزب کارگر در حوزه انتخابیه چورلی در طول ۱۸ سال بود.[۴]

ریاست مجلس عوام[ویرایش]

در آغاز ماه نوامبر سال ۲۰۱۹ میلادی و با کناره‌گیری جان برکو از ریاست مجلس، یکی از نامزدهای جانشینی او، سر لینزی هویل بود که از مجموع ۵۴۰ رای، ۳۲۵ رای را از آن خود کرد و رئیس (اسپیکر) مجلس عوام بریتانیا شد.[۵]

منابع[ویرایش]