لینزی هویل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

لینزی هویل

Hoyle in 2020
Speaker of the House of Commons
of the United Kingdom
آغاز به کار
4 November 2019
پادشاهالیزابت دوم
نخست‌وزیربوریس جانسون
قائم‌مقامEleanor Laing
پس ازجان برکو
Deputy Speaker of the House of Commons
Chairman of Ways and Means
دوره مسئولیت
8 June 2010 – 4 November 2019
Speakerجان برکو
پس ازAlan Haselhurst
پیش ازEleanor Laing
Member of Parliament
for Chorley
آغاز به کار
1 May 1997
پس ازDen Dover
اکثریت17,392 (43.6%)
Chorley Borough Councillor
for ادلینگتون، لانکاشر
دوره مسئولیت
1 May 1980 – 7 May 1998
پس ازA. Moss
پیش ازCatherine Hoyle
اطلاعات شخصی
زاده
Lindsay Harvey Hoyle

۱۰ ژوئن ۱۹۵۷ ‏(۶۶ سال)
ادلینگتون، لانکاشر, England
حزب سیاسیNone (2019–present)
دیگر عضویت‌های سیاسیحزب کارگر (بریتانیا) (before 2019)
همسر(ان)
  • Lynda Anne Fowler (ا. ۱۹۷۴–۱۹۸۲)
  • Catherine Swindley
    (ا. ۱۹۹۳)
فرزندان2
والدینDoug Hoyle (father)
پیشه
  • Politician
  • Businessman

لینزی هویل، نام کامل: سر لینزی هاروی هویل (به انگلیسی: Sir Lindsay Harvey Hoyle)، سیاستمدار بریتانیایی و عضو مجلس عوام بریتانیاست که از ۴ نوامبر ۲۰۱۹ به عنوان رئیس مجلس عوام برگزیده شد.[۱]

سر لینزی هویل

زندگی شخصی[ویرایش]

سر هویل زاده ۱۰ ژوئن ۱۹۴۷ در منطقه لنکشر انگلستان است.[۱]

پدرش داگ هویل، عضو مجلس نمایندگان از حزب کارگر (زاده ۱۹۳۰) و مادرش پالین اسپنسر (درگذشته در ۱۹۹۱) بود.

او در شهر بالتن از توابع منچستر بزرگ به مدرسه و کالج رفت و پیش از اینکه وارد پارلمان بریتانیا شود، در صنعت نساجی، کسب و کار شخصی خودش را داشت.[۲]

حرفه سیاسی[ویرایش]

لینزی هویل در سال ۱۹۸۰ میلادی از در منطقه چورلی در جنوب انگلستان در انتخابات شورای محلی به نمایندگی از حزب کارگر شرکت کرد و پیروز شد.[۳]

در انتخابات سراسری سال ۱۹۹۷ بریتانیا، هویل به نمایندگی از حزب کارگر در حوزه انتخابیه چورلی به رقابت پرداخت و با اکثریت ۷۶۲۵ رای پیروزی شد. این نخستین پیروزی حزب کارگر در حوزه انتخابیه چورلی در طول ۱۸ سال بود.[۴]

ریاست مجلس عوام[ویرایش]

در آغاز ماه نوامبر سال ۲۰۱۹ میلادی و با کناره‌گیری جان برکو از ریاست مجلس، یکی از نامزدهای جانشینی او، سر لینزی هویل بود که از مجموع ۵۴۰ رای، ۳۲۵ رای را از آن خود کرد و رئیس (اسپیکر) مجلس عوام بریتانیا شد.[۵]

منابع[ویرایش]