لارنس زیتوگل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لورنس زیتوگل
Laurence Zitvogel
زادهٔ۲۵ دسامبر ۱۹۶۳ ‏(۶۰ سال)
سورن، فرانسه
ملیتفرانسوی
محل تحصیلدانشگاه پاریس
پیشهسرطان‌شناسی، ایمنی‌شناسی، محقق
افتخاراتبالت لاتور توسط سلطنت بلژیک اعطا شد

لورنس زیتوگل (به انگلیسی: Laurence Zitvogel) پزشک فرانسوی است که در زمینه سرطان و ایمنی‌شناسی تخصص دارد. وی تجربه تحقیقات زیادی در زمینه اگزوزوم‌ها و تأثیر بیولوژیکی این ساختارها در نئوپلاسم‌های بدخیم دارد.

زندگی شخصی[ویرایش]

لورنس زیتوگل در سورن، فرانسه در ۲۵ دسامبر ۱۹۶۳ به دنیا آمد[۱] او از سال ۲۰۰۱ با همسرش، گیدو کرومر، همکار بوده است.[۲][۳]

تحصیلات[ویرایش]

زیتوگل پس از دریافت مدرک پزشکی عمومی تخصص خود را در رشته انکولوژی در سال ۱۹۹۲ از دانشگاه پاریس دریافت نمود و در سال ۱۹۹۵ دکترای خود را در ایمونولوژی در مؤسسه سرطان دانشگاه پیتسبورگ دریافت کرد[۴]

حرفه‌ای[ویرایش]

او در سال ۱۹۹۸ مدیر تحقیقات دانشگاه پاریس شد.[۵] تحقیقات او روی فلور باکتریایی روده متمرکز است.[۶][۷][۸]

زیتوگل یک گروه تحقیقاتی را در مورد ایمونولوژی تومور و ایمنی‌درمانی سرطان در انستیتو گوستاو روسی هدایت می‌کند،[۹] شایان ذکر است که تمرکز تحقیقاتی تیم او بر روی کشف و تأیید درمان‌های ترکیبی آنتی‌بادی متمرکز شده است.

او در ویلژوئیف در زمینه سرطان‌شناسی بالینی فعالیت می‌کند و همچنین همزمان مدیر بخش ایمونولوژی تومور و ایمونوتراپی است.

به رسمیت شناختن[ویرایش]

زیتوگل جایزه اینسرم (INSERM) را برای تحقیق در رویکردهای بالینی و درمانی سرطان دریافت کرد.[۱۰] او اولین جایزه انجمن اروپایی آنکولوژی پزشکی (European Society for Medical Oncology) را در سال ۲۰۱۷، در طی سخنرانی خود با عنوان «معرفی میکروبیوم روده به پیچیدگی دستگاه ایمنی ضد سرطان»[۱۱] و برای تحقیقات خود در مورد مکانیسم‌های نظارت ایمنی سرطان. جایزه بیلت لاتور را در سال ۲۰۱۸ از بلژیک به همراه همکارش کرومر دریافت کرد.[۱۲]

ژول ای. هافمن، برنده جایزه نوبل، او را «یکی از برجسته‌ترین شخصیت‌های این زمینه» توصیف کرد.[۱۳]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ Jalinière, Hugo (20 March 2016). "Laurence Zitvogel: l'ennemie intime du cancer" [Laurence Zitvogel. The intimate enemy of cancer]. Science et Avenir (به فرانسوی). Retrieved 26 June 2020.
  2. ↑ Kroemer, Guido (2017). "Cancer cell stress and death – cell-autonomous and immunological considerations" (PDF). Charles Rodolphe Brupbacher Foundation. Retrieved 26 June 2020.
  3. ↑ Barret, Anna-Laure (21 June 2017). "L'amour contre le cancer" [Love against cancer]. Le Journal de Dimanche (به فرانسوی). Retrieved 26 June 2020.
  4. ↑ "Zitvogel Laurence". www.ae-info.org. The Academy of Europe. Retrieved 23 June 2020.
  5. ↑ "Enterophages, new sources in immunology" (PDF). Comprehensive Academy for Advanced Oncology. Retrieved 26 June 2020.
  6. ↑ Yonekura, Satoru (11 January 2017). "theses.fr". thesses.fr.
  7. ↑ Zitvogel, Laurence (11 February 2020). "Des bacteries intestinales qui soignent les cancer". Universite de Paris-Sarclay.
  8. ↑ "Laurence Zitvogel: Des bactéries intestinales qui soignent les cancers". Université Paris-Saclay (به فرانسوی). 11 February 2020. Retrieved 23 June 2020.
  9. ↑ "Professeur Laurence Zitvogel" [Professor Laurence Zitvogel]. Gustave Roussy Cancer Campus (به فرانسوی). Retrieved 26 June 2020.
  10. ↑ "Laurence Zitvogel, Prix Recherche Clinique et thérapeutique 2007" [Laurence Zitvogel, 2007 Clinical and Therapeutic Research Prize]. INSERM. Retrieved 26 June 2020.
  11. ↑ "First ESMO award for Immunology Oncology goes to Laurence Zitvogel" (Press release). European Society for Medical Oncology. 19 October 2017. Retrieved 26 June 2020.
  12. ↑ "Les professeurs Laurence Zitvogel et Guido Kroemer reçoivent le Prix Baillet Latour de la Santé 2018 pour leurs découvertes fondamentales dans le domaine du cancer" [Professors Laurence Zitvogel and Guido Kroemer receive the 2018 Baillet Latour Award For Health for their basic discoveries in the cancer field] (PDF) (به فرانسوی). Fonds Baillet Latour. April 2018. Retrieved 26 June 2020.
  13. ↑ Fevereau, Eric (2 February 2017). "Laurence Zitvogel: en avance sur son temps" [Laurence Zitvogel, ahead of her time]. Liberation. Retrieved 26 June 2020.

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=لارنس_زیتوگل&oldid=39139557»