قانون تابعیت تایلند

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
قانون شهروندی تایلند
مجلس ملی تایلند
قانون مربوط به شهروندی تایلند
قلمرو اجراییتایلند
وضع‌شده توسطدولت تایلند
تاریخ تصویب۴ اوت ۱۹۶۵
تاریخ توشیح ملوکانه۲۱ ژوئیه ۱۹۶۵
امضا شده توسطبومیپول آدولیاده
تاریخ تقدیم لایحه۵ اوت ۱۹۶۵

قانون تابعیت تایلندی (انگلیسی: Thai nationality law) دربرگیرنده مبانی اصل خون و اصل خاک است. اولین قانون شهروندی تایلند در سال ۱۹۱۳ تصویب شد. آخرین قانون در این مورد، مربوط به سال ۲۰۰۸ است.

اصل خون[ویرایش]

قانون اصل خون، شیوه اصلی کسب تابعیت تایلندی است. هر فردی که فرزند پدر یا مادری باشد که دارای تابعیت تایلندی است، طبق بند ۷ قانون تابعیت تایلند، در بدو تولد شهروند تایلند محسوب می‌گردد.[۱]

اصل خون، ایجاب می‌کند که توسط دودمان یا رده پدری مدارکی در اختیار متصدیان امور قرار داده شود که بیانگر مشروعیت کودک است یا تست دی‌ان‌ای را در اختیار بگذارد که رابطهٔ خونی را ثابت کند.

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "NATIONALITY ACT B.E.2508" (PDF). Refworld.org. Retrieved 17 July 2019.