فییورلو اچ. لاگواردیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فییورلو اچ. لاگواردیا
۹۹امین شهردار نیویورک سیتی[۱]
دوره مسئولیت
۱ ژانویه ۱۹۳۴ – ۳۱ دسامبر ۱۹۴۵
پس ازJohn P. O'Brien
پیش ازWilliam O'Dwyer
عضو
مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا
از نیویورک
دوره مسئولیت
۴ مارس ۱۹۲۳ – ۳ مارس ۱۹۳۳
پس ازIsaac Siegel
پیش ازJames J. Lanzetta
حوزه انتخاباتی20th district
دوره مسئولیت
۴ مارس ۱۹۱۷ – ۳۱ دسامبر ۱۹۱۹
پس ازMichael F. Farley
پیش ازNathan D. Perlman
حوزه انتخاباتی14th district
۱۰مین رئیس
New York City Board of Aldermen
دوره مسئولیت
۱ ژانویه ۱۹۲۰ – ۳۱ دسامبر ۱۹۲۱
پس ازRobert L. Moran
پیش ازMurray Hulbert
اطلاعات شخصی
زاده
فییورلو انریکو لاگواردیا

۱۱ دسامبر ۱۸۸۲
نیویورک، نیویورک، ایالات متحده
درگذشته۲۰ سپتامبر ۱۹۴۷ (۶۴ سال)
نیویورک, نیویورک, ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیجمهوری‌خواه (۱۹۱۷–۲۴; ۱۹۳۴–۴۷)
Progressive (۱۹۲۴–۳۴)
همسر(ان)تیا آلمرگوتی (ا. ۱۹۱۹–۱۹۲۱)
ماری فیشر (ا. ۱۹۲۹)
فرزندان۳
تحصیلاتTimothy Dwight School
محل تحصیل
تخصصسیاستمدار
امضا
خدمات نظامی
وفاداریایالات متحده
خدمت/شاخهبنگاه هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا
سال‌های خدمت۱۹۱۷ – ۱۹۱۹
درجه سرگرد
جنگ‌ها/عملیات‌جنگ جهانی اول

فییورلو هنری لاگواردیا (به انگلیسی: Fiorello H. La Guardia) (با نام اصلی فییورلو انریکو لاگواردیا؛ زادهٔ ۱۱ دسامبر ۱۸۸۲ - درگذشتهٔ ۲۰ سپتامبر ۱۹۴۷ میلادی) یک سیاستمدار آمریکایی بود. او بیشتر به دلیل آنکه ۹۹امین شهردار نیویورک سیتی بود شناخته می‌شود.

فییورلو هنری سه دوره این سمت را از سال ۱۹۳۴ تا ۱۹۴۵ به نمایندگی از جمهوری‌خواهان داشت. پیش از آن وی به عنوان نمایندهٔ کنگره در سالهای ۱۹۱۶ و ۱۹۱۸ و مجدداً از سالهای ۱۹۲۲ تا ۱۹۳۰ انتخاب شده بود. از او به عنوان یکی از بزرگترین شهرداران نیویورک یاد می‌شود. به دلیل قد کوتاهش (۱٫۵۷ متر) به او «گل کوچک» (به ایتالیایی:Fiorello) می‌گفتند. وی به عنوان شخصی که از خطوط حزبی و جناحی عبور کرده بود در سالهای دههٔ ۱۹۳۰ فرد محبوبی به‌شمار می‌رفت. به عنوان یکی از طرفداران طرح نیو دیل فرانکلین دلانو روزولت که یک دموکرات بود حمایت می‌کرد؛ و در ازای آن روزولت حمایت مالی از شهر نیویورک کرد و حمایت از مخالفان او را قطع کرد. لاگواردیا سیستم حمل و نقل شهری نیویورک را یکپارچه کرد و همین‌طور به انجام برنامه‌های مسکن ارزان قیمت و مکانهای عمومی بازی و پارک‌ها و ساختن فرودگاه و پاسگاه پلیس در شهر نیویورک سازمان و ماشین سیاسی تمنی هال را شکست دهد و به بازسازی استخدام بر مبنای شایستگی دست بزند. . او همچنین به دلیل برنامهٔ رادیویی خود در کانال دابلیو ان وای سی با نام تاک تو پیپل (گفتگو با مردم) که از دسامبر ۱۹۴۱ تا دسامبر ۱۹۴۵ پخش می‌شد به یاد آورده می‌شود.

منابع[ویرایش]

  1. "The Green Book: Mayors of the City of New York" بایگانی‌شده در مه ۱۴, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine on the official NYC website.