فرگشت فتوسنتز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرگشت فتوسنتز (انگلیسی: Evolution of photosynthesis) به پیدایش و فرگشت بعدی فتوسنتز اشاره دارد، فرآیندی که طی آن از انرژی نور برای جمع‌آوری شکرها از کربن دی‌اکسید و یک منبع هیدروژن و الکترونی مانند آب استفاده می‌شود. فرایند فتوسنتز توسط جان اینگن هوس، پزشک و دانشمند بریتانیایی هلندی الاصل کشف شد و اولین بار در سال ۱۷۷۹ در مورد آن منتشر شد.[۱]

اولین موجودات فتوسنتزی احتمالاً در اوایل تاریخ حیات فرگشت پیدا کردند و به احتمال زیاد از عامل کاهندهها مانند هیدروژن به جای آب استفاده می‌کردند.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Jan Ingenhousz | Biography, Experiments, & Facts". Encyclopædia Britannica. Retrieved 2018-05-03.
  2. Olson, JM (May 2006). "Photosynthesis in the Archean era". Photosynthesis Research. 88 (2): 109–17. doi:10.1007/s11120-006-9040-5. PMID 16453059. S2CID 20364747.