فرخنده ساوجی
| فرخنده ساوجی | |
|---|---|
| زادهٔ | نیمه قرن سیزدهم هجری شمسی ساوه |
| درگذشت | ۱۳۱۵ خورشیدی ساوه |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | شاعر |
| خویشاوندان | عابدین ضیا امیر حسینی ملقب به ضیا لشگر(فرزند) صیف لشکر(همسر) مصطفی ملقب به اعتضاد العلما(فرزند) |
فرخنده ساوجی (زاده نیمه قرن سیزدهم شمسی در ساوه - درگذشته ۱۳۱۵ خورشیدی در ساوه) شاعر زن اهل ایران است.
زندگی‌نامه[ویرایش]
فرخنده ساوجی دختر «محمد کاظم خان نور خلج» در روستای عبدالله آباد که امروزه جزئی از شهر ساوه است زاده شد، وی از کودکی عمر خود را صرف سرودن شعر کرد و در اواخر عمر نابینا شد.
ازآثارش می توان به یک دیوان شعر اشاره نمود که با مقدمه‌ای از افخم السّادات سلطانی به چاپ رسیده است و مشتمل بر سه مجموعه شعر ساقینامه، گل و بلبل و غدیریه می‌باشد.
فعالیت[ویرایش]
فرخنده از كودكى به حسن خلق معروف بود و شعر مى سرود. در اواخر عمر نابینا شد اما این عارضه او را از شعر گفتن بازنداشت. وى قصیده و غزل را به خوبى مى سرود. دیوان اشعارش در سال 1307 با مقدمه افخمالسادات سلطانى در تهران به چاپ رسیده و مشتمل است بر سه مجموعه شعر: ساقىنامه، گل و بلبل و غدیریه. از اشعار اوست. [۱]
نمونه شعر[ویرایش]
| تا کی به پس پرده‌ای ای نور الهی | ما را نبود غیر ولای تو پناهی | |
| ما گمشدگان را تو نماینده راهی | از گوشه چشمت سوی عشاق نگاهی | |
بی‌تابی عشاق شها بر تو عیان است | ||
منابع[ویرایش]
- کیکاووس، ادین (۱۳۹۸). شاعران. تهران: ابان.
- ↑ خلج، فرخنده ساوه جی، 12.
- «فرخنده ساوجی». وبگاه آفتاب. دریافت‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۱.
- «فرخنده ساوجی». irlister.com. دریافت‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۱.[پیوند مرده]
- «فرخنده ساوجی». راسخون. دریافت‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۱.
- نعمتی، احمد (۱۳۸۳). ساوه شهر باستانی. انشارات اعلاء. ص. ۱۳۴–۱۳۷. شابک ۵-۰-۹۵۴۲۲-۹-۶۴.