فت داک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فَت داک
اطلاعات رستوران
بنیان‌گذاری۱۹۹۵؛ ۲۹ سال پیش (۱۹۹۵-خطا: زمان نامعتبر}})
مالک(ـان) کنونیهستون بلومنتال
گونه خوراکخوراک‌شناسی مولکولی
آشپزی تجربی
رتبه/درجه3 ستاره میشلن کتاب راهنمای میشلن
5/5 ستاره اِی‌اِی رُزت
شهربری، برکشر
کشورانگلستان

فَت داک (انگلیسی: The Fat Duck) یک رستوران سطح بالا و عالی در بری واقع در انگلستان است که متعلق به سرآشپز هستون بلومنتال است. فَت داک که در ساختمانی قرن شانزدهمی قرار دارد،[۱] در ۱۶ اوت ۱۹۹۵ افتتاح شد. اگرچه در ابتدا غذایی شبیه به یک اغذیه‌فروشی فرانسوی عرضه می‌کرد، اما به زودی به دلیل دقت و ابتکارات خود شهرت پیدا کرد و در خط مقدم بسیاری از پیشرفت‌های آشپزی مدرن قرار گرفت. مانند هماهنگ سازی طعم‌ها غذا، پوشینه‌دار طعم[۲] و پخت‌وپز چند حسی.[۳] تعداد کارکنان آشپزخانه از ۴ نفر در روزهای نخست راه‌اندازی رستوران به ۴۲ نفر افزایش یافت که در نتیجه، در حال حاضر به ازای هر مشتری یک کارمند آشپزخانه وجود دارد.[۴]

فَت داک نخستین ستاره میشلن خود را در سال ۱۹۹۹، دومین ستاره خود را در سال ۲۰۰۲ و سومین ستاره خود را در سال ۲۰۰۴ به دست آورد و به یکی از هشت رستوران در بریتانیا تبدیل شد که سه ستاره میشلین را کسب کرده‌است. این رستوران سه ستاره خود را در سال ۲۰۱۶ از دست داد، زیرا در حال بازسازی ساختمان رستوران بود و کارشناسان امکان ارزیابی رستوران را نداشتند.[۵] این رستوران در سال ۲۰۱۷ هر سه ستاره را به دست آورد.[۶]

فَت داک به خاطر منوی چهارده غذای خود با غذاهایی مانند بستنیِ تخم‌مرغ و بیکن آماده‌شده با نیتروژن مایع،[۷] سوپ شبه لاک‌پشت الهام گرفته از ماجراهای آلیس در سرزمین عجایب شهرت دارد که مشتمل بر یک گوشتابه شبیه ساعت جیبی حل‌شده در چای است. همچنین غذایی به نام «صدای دریا» که شامل یک مولفه صوتی است. این رستوران دارای یک آزمایشگاه هم هست که در آن بلومنتال و تیمش مفاهیم جدید آشپزی را پژوهش کرده و تکامل می‌بخشند.[۳][۸] در سال ۲۰۰۹، فَت داک گرفتار بزرگ‌ترین شیوع نوروویروس[۹][۱۰] شد که تا به حال در یک رستوران ثبت شده و در نتیجهٔ آن بیش از ۴۰۰ مشتری رستوران بیمار شدند.[۱۱] در نهایت تعداد بیماران ۵۲۹ نفر گزارش شد.[۹]

این رستوران ۱۴ میز غذاخوری دارد[۱۲] می‌تواند از ۴۲ مشتری پذیرایی کند.[۴] میزهای این رستوران تا دو ماه بعد رزرو شده‌اند و در سال ۲۰۱۱ روزانه حدود ۳۰٬۰۰۰ تماس برای رزرو دریافت می‌کرد، اگرچه این رقم شامل افرادی نیز می‌شد که نمی‌توانستند تماس را برقرار کنند و دوباره شماره‌گیری می‌کردند.[۱۳]

در سال ۲۰۰۵، این رستوران در فهرست ۵۰ رستوران برتر جهان در رتبه اول قرار گرفت.[۱۴] پس از گذراندن ۱۱ سال در این فهرست، فَت داک به رتبهٔ ۷۳ در میان ۱۰۰ رستوران برتر سقوط کرد.[۱۵] فَت داک در موارد متعددی در رده دوم بهترین‌ها قرار گرفته‌است، یک بار پس از فرنچ لاندری و چهار مرتبه پس از بویی.[۱۶][۱۷] در سال ۲۰۱۲ در رتبه سیزدهم برترین رستوران‌های جهان قرار گرفت.[۱۸] در سال ۲۰۰۹، فَت داک تنها رستورانی بود که از راهنمای غذای خوب امتیاز ده از ده را دریافت کرد.[۱۹]

منابع[ویرایش]

  1. هیستوریک اینگلند. "جزئیات بیشتر از پایگاه دادهٔ ساختمان‌های فهرست‌شده (۱٬۱۳۶٬۲۰۸)". فهرست میراث ملی انگلستان. Retrieved 21 September 2012.
  2. Rayner, Jay (15 February 2004). "The man who mistook his kitchen for a lab". The Observer. Retrieved 21 September 2012.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "The Fat Duck – AA Review". Retrieved 28 November 2014.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ Dixon, Rachel (15 August 2008). "Blumenthal finds perfection at the Fat Duck". The Guardian. Retrieved 21 September 2012.
  5. Hyslop, Leah (16 September 2015). "Michelin Guide 2016: Japanese restaurants in London win coveted stars". The Telegraph.
  6. Alexander, Saffron (3 October 2016). "Michelin Guide 2017: The Ritz and London's oldest Indian restaurant win coveted star". The Daily Telegraph. London. Retrieved 3 October 2016.
  7. Ennen, Steve (1 February 2002). "Taking flavor to the molecule". Food Processing. Archived from the original on 11 June 2014. Retrieved 21 September 2012. (نیازمند آبونمان)
  8. Scott, Chloe. "A peek inside Heston's food lab". The Metro. Archived from the original on 6 September 2011. Retrieved 21 September 2012.
  9. ۹٫۰ ۹٫۱ Wallop, Harry (10 September 2009). "Fat Duck: sewage-infested oysters to blame for illness says official report". The Daily Telegraph. London.
  10. "Infected staff worked at Fat Duck". BBC News. 20 March 2009. Retrieved 16 May 2009.
  11. "Fat Duck sicknesses rise to 400". BBC News. 6 March 2009. Retrieved 16 May 2009.
  12. Viner, Brian (18 November 2000). "The Fat Duck: The chef's special". The Independent. Archived from the original on 25 January 2013. Retrieved 21 September 2012. (نیازمند آبونمان)
  13. Wood, Zoe; Smithers, Rebecca (6 July 2011). "Heston Blumenthal's Fat Duck restaurant gets 30,000 calls a day". The Guardian. Retrieved 21 September 2012.
  14. "2005 Award Winners". The World's 50 Best Restaurants. Archived from the original on 27 October 2012. Retrieved 21 September 2012.
  15. "The Fat Duck – The World's 50 Best Restaurants". Retrieved 28 May 2015.
  16. "'Snail porridge' chef's top award". BBC News. 21 April 2004. Retrieved 21 September 2012.
  17. Vines, Richard (26 April 2010). "El Bulli, Fat Duck Face Challenge". Bloomberg. Retrieved 21 September 2012.
  18. Butcher, Craig (1 May 2012). "13th: The Fat Duck, Bray, UK". MSN Food. Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 21 September 2012.
  19. Singh, Anita (27 February 2009). "Heston Blumenthal's Fat Duck closes over food poisoning scare". The Daily Telegraph. Retrieved 21 September 2012.

پیوند به بیرون[ویرایش]