پرش به محتوا

عباد بن زیاد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابوحرب، عبّاد بن زیاد بن ابیه
نام(های) دیگرابوحرب عبّاد بن زیاد اموی
درگذشته۱۰۰ هجری قمری[۱]
وفاداریخلافت اموی
خویشاوندانزیاد بن ابیه(پدر)[۲]
کارهای دیگرحاکم سیستان

عباد بن زیاد (به عربی: ابوحرب، عبّاد بن زیاد بن ابیه)، از جمله امیران و کارگزاران معاویه بن ابوسفیان بود. معاویه در سال ۵۳ ه.ق او را به امارت سیستان گماشت و وی از آن‌جا به سرزمین سند حمله کرد. وی در دوران عبدالملک بن مروان در شام بود و سرانجام به سال ۱۰۰ قمری درگذشت.[۳][۴]

حکومت سیستان

[ویرایش]

عبیدالله‌ بن‌ ابى‌ بکره‌ در ۵۱ق وارد سیستان‌ شد و تا اندکى‌ بعد از مرگ‌ زیاد بن‌ ابیه‌ (۵۳ق) والى‌ آن‌ ایالت بود، سپس‌ معاویه‌ وی را از ولایت‌ سیستان‌ عزل‌ کرد و عباد بن‌ زیاد را به‌ جایش‌ گمارد[۵] و عباد نیز ۷ سال‌، یعنى‌ از ۵۴ تا ۶۱ق[۶] والى‌ سیستان‌ بود.

عباد پس از باخبر شدن از انتصاب سلم بن زیاد به حکومت سیستان و خراسان توسط یزید بن معاویه در سال ۶۱ ق،[۷][۸] بیت المال سیستان را بین غلامانش تقسیم میکند،[۹][۱۰] و به همراه هزار نفر از غلامانش سیستان را در سال ۶۱ق ترک می‌کند.[۱۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۷۸.

پانویس

[ویرایش]
  1. تاریخ الإسلام ، ج۶، ص۹۷.
  2. الاعلام قاموس تراجم، ۱۹۸۶م، ج‌۳، ص۲
  3. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۲۵۷.
  4. بلاذری، احمد بن یحیی، فتوح البلدان، ج۲، ص۴۹۰.
  5. النجوم الزاهرة ، ج ۱، ص ۱۴۴.
  6. تاریخ الطبري، ج ۵، ص۴۷۲.
  7. الكامل في التاريخ‏، ج۴، ص۹۷.
  8. تاریخ الطبري، ج۵، ص۴۷۱.
  9. الكامل في التاريخ‏، ج۴، ص۹۶.
  10. تاریخ الطبري، ج۵، ص۴۷۲.
  11. تاریخ الطبري، ج۵، ص۴۷۲.