طاق کسری: شگفتی معماری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طاق کسری: شگفتی معماری
نخستین نمایش مستند در دانشگاه لندن
کارگردانپژمان اکبرزاده
تهیه‌کنندهشبکه ایرانیان هلند (با پشتیبانی بنیاد سودآور و بنیاد توس)
نویسندهپژمان اکبرزاده
فیلم‌بردارپژمان اکبرزاده، ویلیام گرنت، تیم وینتر
تدوین‌گرآرش رضایی‌مهر
تاریخ‌های انتشار
۱ فوریه ۲۰۰۹ (بریتانیا)
مدت زمان
۳۰ دقیقه
کشورهلند
زبانانگلیسی
فارسی
آلمانی
عربی
چکی

طاق کسری: شگفتی معماری (به انگلیسی: Taq Kasra: Wonder of Architecture) یک فیلم مستند درباره طاق کسری یا ایوان مدائن ساخته پژمان اکبرزاده است. این فیلم نخستین فیلم مستندی است که دربارهٔ این کاخ دوره ساسانی ساخته شده‌است.[۱]

نگرانی از یورش به طاق کسری در جریان حضور داعش در عراق در سال ۲۰۱۶ انگیزه اصلی مستندساز برای سفر به عراق و ساخت این فیلم بوده‌است.[۲]

درونمایه[ویرایش]

در فیلم «طاق کسری: شگفتی معماری» پیشینه و ویژگی‌های طاق کسری - به عنوان بزرگترین طاق گلی دنیا - همراه با متخصصان زیر بررسی شده‌است:

  • ادوارد کیل، استاد دانشگاه تورنتو و مدیر پیشین بخش خاور نزدیک موزه سلطنتی اونتاریو
  • تورج دریایی، مدیر مرکز پژوهش‌های ایران‌شناسی ساموئل جُردن، دانشگاه کالیفرنیا
  • اوته فرانکه، استاد دانشگاه آزاد برلین
  • علی مظفری، پژوهشگر معماری در شورای پژوهشی استرالیا
  • قیس رشید حسین، مدیر اداره باستان‌شناسی عراق
  • وستا سرخوش-کرتیس، مسئول پروژه سکه‌های ساسانی در موزه بریتانیا
  • محمود ملاخلف، سفیر عراق در یونسکو
  • میروسلاو زیمان، مسئول پروژه ترمیم طاق کسری در سال ۲۰۱۴[۳]

موسیقی متن فیلم ساخته محمد شمس است.[۴]

فیلم همچنین به کاربردهای ایدیولوژیک از طاق کسری توسط دولت‌های ایران و عراق از دهه ۱۹۸۰ نیز پرداخته‌است.[۵]

برخورد مقام‌های عراق[ویرایش]

این مستند در کشورهای عراق، ایران، آمریکا، آلمان، بریتانیا، استرالیا، فرانسه و جمهوری چک فیلمبرداری شده‌است. مقام‌های عراقی در نخستین سفر مستندساز به بغداد تجهیزات او را توقیف کردند ولی در نهایت فیلمبرداری با کمک باستان‌شناسان عراقی به پایان رسید.[۶]

نمایش‌ها[ویرایش]

«طاق کسری: شگفتی معماری» برای نخستین‌بار در فوریه ۲۰۱۸ در دانشکده پژوهش‌های خاوری و آفریقایی دانشگاه لندن (سواس) با حضور مستندساز و همچنین وستا سرخوش-کرتیس (از موزه بریتانیا) به نمایش درآمد.[۷] در ادامه موزه باستان‌شناسی دانشگاه پنسیلوانیا، بنیاد پژوهش‌های خاور نزدیک هلند (NINO)[۸] و انجمن مطالعات جوامع پارسی‌زبان (ASPS) نیز به نمایش فیلم اقدام کردند.

پانویس[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]