ضریب پنمن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ضریب پنمن برای محاسبه تبخیر از یک سطح استفاده می‌شود. رابطه توسط هاوارد پنمن و در سال ۱۹۴۸ توسعه داده شده‌است. رابطه پنمن عواملی همچون دما، سرعت باد، رطوبت نسبی و تابش خورشیدی را در محاسبه میزان تبخیر لحاظ می‌کند.[۱]

رابطه می‌تواند به شکل زیر بیان شود:

که:

m = شیب منحنی شدت بخار (Pa K)
Rn = Net توان تابش الکترومغناطیسی برای سطح واحد (W m)
ρa = وزن مخصوص هوا (kg m)
cp = ظرفیت گرمایی هوا (J kg K)
ga = ضریب هدایت سطحی (m s)
δe = فشار تعادل بخار (Pa)
λv = گرمای نهان تبخیر (J kg)
γ = ثابت فشار به دمای هوا (Pa K)

هستند.

منابع[ویرایش]

  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Penman equation». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ دی ۱۳۹۰.