صنعت معنویت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

صنعت معنویت (به انگلیسی spirituality industry) به کسب و کارهای شکل گرفته حول ترویج معنویت و مسائل معنوی میان مردم گفته می‌شود.[۱] این عبارت بیشتر در شبه قاره هند به دلیل اقبال مردم به افراد مدعی معنویت و به عنوان نقدی بر تجاری شدن مسئله معنویت استفاده شده است.[۲] از جمله نمونه‌های این موضوع بابا رامدو(Baba Ramedev) است که توانسته است پس از کسب شهرت در سال ۲۰۰۴ یک امپراطوری تجاری راه اندازی کرده است و چندبیمارستان، دانشگاه و کسب و کار املاک راه اندازی کرده است. بابا رمدو توانسته است با گسترش برند خود خط تولید داروهای گیاهی راه اندازی بکند سپس وارد بازار محصولات غذایی شده است و با تولید رشته سوپ وارد رقابت با برندهای معروفی همچون نستله و یونیلور در بازار هند شده است.[۳] بیشتر این کسب و کارها موفقیت‌های تجاری اوشو در جذب مخاطبان غربی را الگوی خود قرار داده‌اند.[۴]

در کشور آمریکا تحقیقات پیرامون گره زدن اعتلای معنویت به مصرف گرایی و خرید کالا مورد بررسی قرار گرفته است و عنوان شده است که زنان جزو بازار هدف این گونه کسب و کارها هستند.[۵]

منابع[ویرایش]

  1. «Thriving spiritual industry». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ فوریه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۸ فوریه ۲۰۱۷.
  2. «In India, spirituality is going commercial».
  3. NEETA LAL. «Profitable mantra for India's guru entrepreneurs».
  4. Ashutosh Kumar. «No business, like God business: India's godmen find spirituality to be profitable».
  5. Joshunda Sanders, Diana Barnes-Brown. «How the Self-Help Industry Tied Spiritual Salvation to Spending Lots of Money». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ فوریه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۷ فوریه ۲۰۱۷.