صفت‌های اینانا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پلاک تراکوتا اینانا/ایشتار مسلح را به تصویر می‌کشد که بر روی شیر ایستاده است. ارتباط او با این حیوانات با صفت لاباتو بیان می‌شد.

صفت‌های اینانا عنوان‌ها و اسامی دوم این الهه بین‌النهرینی و همتای اکدی او را در بر می‌گیرد.

بررسی[ویرایش]

در بین‌النهرین باستان، صفت‌ها یا همراه با نام اصلی خداییان یا به جای آن به کار می‌رفت.[۱] رویهٔ دوم در متن‌های دینی رایج بود[۲] در حالی که ترکیب استاندارد یک نام با یک صفت (قابل مقایسه با این موارد در دین یونان باستان) نسبتا غیر معمول بود.[۳]

القاب در متن‌های نوزی[ویرایش]

یک خدایی که در متن‌های نوزی با لوگوگرام dIŠTAR مشخص شده، با القاب گوناگون توصیف می‌شود. این القاب از نظر زبانی یا هوری هستند و یا «هوری‌شده».[۴] گرنوت ویلهلم لوگوگرام را از نظر آوایی به صورت ایشتار ترجمه می‌کند[۵] اما به گفته ماری کلود ترمویی، خدایی مورد نظر ممکن است شاوشکا باشد[۴] که هم در منابع بین‌النهرین و هم در منابع هوری به عنوان همتای او در نظر گرفته می‌شد.[۶] ولکرت هاس از نام Ištar-Ša(w)oška برای اشاره به خدایی یا خداییانی استفاده می‌کند که با این صفت‌ها مشخص شده‌اند.[۷]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]