صدقیا
| صدقیا | |
|---|---|
| پادشاه یهودا | |
 | |
| سلطنت | ۵٩٧–۵٨۶ پیش از میلاد مسیح |
| پیشین | یهویاکین (پادشاهی یهودا) |
| جانشین | سلطنت نابود شد |
| خاندان | تبار داوود |
صدقیا (به انگلیسی: Zedekiah یا Tzidkiyahu، به عبری: צִדְקִיָּהוּ) بیستمین و آخرین پادشاه یهودا بود. صدقیا در آغاز از سوی نبوکدنصر دوم، پادشاه بابل، و پس از محاصرهٔ اورشلیم در سال ۵۹۷ پیش از میلاد مسیح که به سرنگونی یهویاکین انجامید، به پادشاهی رسید. گفتنی است که ارمیای پیامبر در زمان او میزیسته است. بهنقل از فارسنامه، صدقیا یک لقب است. کیبهمن لقب صدقیا را بر سینا گذاشت.[۱]
تولد
[ویرایش]ویلیام اف البرایت، باستانشناس آمریکایی، آغاز حکومت صدقیا را در سال ۵۹۸ پیش از میلاد میداند، درحالی که ادوین آرتیله این زمان را در سال ۵۹۷ پیش از میلاد برآورد کرده است.[۲]
با چنین برآوردی صدقیا به احتمال زیاد در سال ۶۱۸ یا ۶۱۷ پیش از میلاد زاده شده و ارمیای نبی نیز مشاور او بوده است.
پادشاهی
[ویرایش]
صدقیا در سال ۵۹۷ پیش از میلاد، در سن هجده سالگی از سوی نبوکدنصر دوم، پادشاه بابل، شاه یهودا شد. صدقیا، هم پیمان آپریس، فرعون مصر از دودمان بیست و ششم شد و بر ضد امپراتوری بابل نو شورش کرد. نبوکدنصر دوم این هم پیمانی را با یورش به سرزمین یهودا پاسخ داد (کتاب دوم پادشاهان ۲۵:۱). نبوکدنصر دوم، اورشلیم را در ژانویهٔ ۵۸۹ پیش از میلاد محاصره کرد که این محاصره ۳۰ ماه طول کشید. در یازدهمین سال سلطنت صدقیا و در یورش دوم به اورشلیم، نبوکدنصر دوم موفق به تسخیر شهر شد و معبد سلیمان یا هیکل سلیمان را ویران کرد. پس از تسخیر و ویرانی شهر، صدقیا نیز از مقام خود عزل شد. درنهایت نبوکدنصر دوم دستور داد تا هر دو چشم او را از حدقه بیرون کشیده و وی را به بابل تبعید کنند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ فارسنامه، ابن بلخی، ص ۵۳
- ↑ Edwin Thiele, The Mysterious Numbers of the Hebrew Kings, (1st ed. ; New York: Macmillan, 1951; 2d ed. ; Grand Rapids: Eerdmans, 1965; 3rd ed. ; Grand Rapids: Zondervan/Kregel, 1983). شابک ۰−۸۲۵۴−۳۸۲۵-X, 9780825438257, 217.
- ویکی انگلیسی
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانههای ملی | |
| واژهنامههای زندگینامهای | |
| سایر | |
