شکست‌ناپذیر (شعر)
| «شکست‌ناپذیر» | |
|---|---|
 | |
| نویسنده | ویلیام ارنست هنلی |
| کشور | انگلستان |
| زبان | انگلیسی |
| سبک | شعر غنایی |
| ناشر | Book of Verses |
| نوع رسانه | چاپی |
| تاریخ انتشار | ۱۸۸۸ |
«شکست‌ناپذیر» (به انگلیسی: Invictus) شعری است از ویلیام ارنست هنلی که برای اولین بار در سال ۱۸۷۵ منتشر شد.
زمینه[ویرایش]
ویلیام هنلی در سن ۱۲ سالگی و بر اثر سل استخوان یک پای خود را از زیر زانو از دست می‌دهد. با این وجود او تسلیم نمی‌شود و زندگی فعالی را در پیش می‌گیرد تا جایی که ورود به دانشگاه آکسفورد تنها یکی از موفقیت‌های او را تشکیل می‌دهد.
متن شعر[ویرایش]
در فراسوی این شب تیره که چون مغاکی میان دو قطب مرا دربرگرفته است
برای سرشت استوار و تسخیرناپذیر خویش شکرگزار خدایانم
در شرایط طاقت فرسا نه دست از تلاش برداشتم و نه به لابه و زاری افتادم
با پتک ایام و زیر آوار سرنوشت، سرم خونین اما برافراشته است
فراسوی این جایگاه پر از خشم و اشک، جز سایه‌های وحشت دیده نمی‌شود
و با تمامی تهدید و رنج سالیان دراز، در من نشانی از هول و هراس نیست
از این گذرگاه تنگ و تاریک و از پیامدهای در تقدیر، واهمه‌ای ندارم.
من، ارباب سرنوشت خویشتنم، من ناخدای سرشت خود هستم.
ارجاع به فرهنگ عامه[ویرایش]
- شعر شکست ناپذیر را نلسون ماندلا بر روی یک کاغذ بر روی دیوارش در سلول زندان به همراه خود داشت.
- عنوان فیلم شکست ناپذیر (فیلم) به کارگردانی کلینت ایستوود و با بازی مت دیمون و مورگان فریمن از این شعر گرفته شده.
منابع[ویرایش]
- همنشین بهار: یادی از ماندلا Invictus شکست ناپذیر
- روزنامه وطن امروز، سال دوم، ۲۵ آذر ۱۳۸۸، شماره ۳۱۲