شکست‌ناپذیر (شعر)
| «شکست‌ناپذیر» | |
|---|---|
| اثر ویلیام ارنست هنلی | |
 | |
| کشور | انگلستان |
| زبان | انگلیسی |
| ژانر(ها) | شعر غنایی |
| انتشار | |
| ناشر | Book of Verses |
| نوع رسانه | چاپی |
| تاریخ نشر | ۱۸۸۸ |
«شکست‌ناپذیر» (به انگلیسی: Invictus) شعری است از ویلیام ارنست هنلی که برای اولین بار در سال ۱۸۷۵ منتشر شد.
زمینه[ویرایش]
ویلیام هنلی در سن ۱۲ سالگی و بر اثر سل استخوان یک پای خود را از زیر زانو از دست می‌دهد. با این وجود او تسلیم نمی‌شود و زندگی فعالی را در پیش می‌گیرد تا جایی که ورود به دانشگاه آکسفورد تنها یکی از موفقیت‌های او را تشکیل می‌دهد.
متن شعر[ویرایش]
در فراسوی شبی که مرا در برگرفته
تیره چون مغاکی میان دو قطب
هرچه خدای را شکرگزار از برای
روح تسخیر ناپذیر خویشتنم
در فرود چنگال شرایط
خم به ابرو نیاورده و زاری نکرده ام
زیر آوار پتک سرنوشت
سرم گرچه خونین اما قد برافراشته است
در فراسوی این جایگاه پر از خشم و اشک
که جز سایه‌های وحشت دیده نمی‌شود
با تمامی تهدید و رنج سالیان دراز
در من از هول و هراس نشانی نیست
اهمیت ندارد، گذرگاه چه اندازه دشوار
چه اندازه نامه اعمال مملو از مجازات
من، ارباب سرنوشت خود هستم
من، ناخدای سرشت خویشتنم
ارجاع به فرهنگ عامه[ویرایش]
- شعر شکست ناپذیر را نلسون ماندلا بر روی یک کاغذ بر روی دیوارش در سلول زندان به همراه خود داشت.
- عنوان فیلم شکست ناپذیر (فیلم) به کارگردانی کلینت ایستوود و با بازی مت دیمون و مورگان فریمن از این شعر گرفته شده.
منابع[ویرایش]
- همنشین بهار: یادی از ماندلا Invictus شکست ناپذیر
- روزنامه وطن امروز، سال دوم، ۲۵ آذر ۱۳۸۸، شماره ۳۱۲