شکست‌ناپذیر (شعر)
| «شکست‌ناپذیر» | |
|---|---|
| اثر ویلیام ارنست هنلی | |
 | |
| کشور | انگلستان |
| زبان | انگلیسی |
| ژانر(ها) | شعر غنایی |
| ناشر | Book of Verses |
| نوع رسانه | چاپی |
| تاریخ نشر | ۱۸۸۸ |
«شکست‌ناپذیر» (به انگلیسی: Invictus) شعری است از ویلیام ارنست هنلی که برای اولین بار در سال ۱۸۷۵ منتشر شد.
زمینه[ویرایش]
ویلیام هنلی در سن ۱۲ سالگی و بر اثر سل استخوان یک پای خود را از زیر زانو از دست می‌دهد. با این وجود او تسلیم نمی‌شود و زندگی فعالی را در پیش می‌گیرد تا جایی که ورود به دانشگاه آکسفورد تنها یکی از موفقیت‌های او را تشکیل می‌دهد.
متن شعر[ویرایش]
در فراسوی شبی که مرا در برگرفته
تیره چون مغاکی میان دو قطب
هرچه خدای را شکرگزار از برای
روح تسخیر ناپذیر خویشتنم
در فرود چنگال شرایط
خم به ابرو نیاورده و زاری نکرده ام
زیر آوار پتک سرنوشت
سرم گرچه خونین اما قد برافراشته ام
در فراسوی این جایگاه پر از خشم و اشک
که جز سایه‌های وحشت دیده نمی‌شود
با تمامی تهدید و رنج سالیان دراز
در من نشانی از هول و هراس نیست
هیچ اهمیت ندارد، گذرگاه چه اندازه دشوار است
چه اندازه نامه اعمال مملو از مجازات است
من، ارباب سرنوشت خود هستم
من، ناخدای سرشت خویشتنم
ارجاع به فرهنگ عامه[ویرایش]
- شعر شکست ناپذیر را نلسون ماندلا بر روی یک کاغذ بر روی دیوارش در سلول زندان به همراه خود داشت.
- عنوان فیلم شکست ناپذیر (فیلم) به کارگردانی کلینت ایستوود و با بازی مت دیمون و مورگان فریمن از این شعر گرفته شده.
منابع[ویرایش]
- همنشین بهار: یادی از ماندلا Invictus شکست ناپذیر
- روزنامه وطن امروز، سال دوم، ۲۵ آذر ۱۳۸۸، شماره ۳۱۲